Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde radyoloji teknikeri olarak çalıştığını, sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram genel tatili, şua izni ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar cevap dilekçesi ile davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında alacaklara uygulanacak faiz hususunda uyuşmazlık vardır.
Davacı fazla çalışma ve şua izni alacaklarına dava dilekçesinde yasal faiz talep etmiş, ıslah dilekçesinde ise faiz talep etmemiş, mahkemece bu alacaklara dava ve ıslah tarihine göre yasal faizi ile tahsiline karar verilmiştir.
4857 sayılı Yasanın 34.maddesinde gününde ödenmeyen ücretler için mevduata uygulanan en yüksek faiz oranının uygulanacağı bildirilmiştir. Fazla çalışma ve şua izni alacağı da ücret kapsamında olup uygulanacak faiz en yüksek banka mevduat faizidir. Zaman zaman yasal faizin en yüksek banka mevduat faiz oranının üzerine çıktığı bir gerçektir. Ayrıca HMK 26. maddesi uyarınca davacının talebinden fazlasına karar verilemeyeceğinden, alacakların ıslah ile arttırılan kısmına faiz yürütülemeyecektir. Bu durum gözetilerek dava dilekçesi ile talep edilen kısım için fazla çalışma ve şua izni alacaklarının en yüksek banka mevduat faiz oranını geçmemek üzere yasal faiziyle tahsiline karar verilmesi gerekirken mahkemece doğrudan yasal faize hükmedilmesi ve ıslah dilekçesi ile arttırılan kısma faiz yürütülmesi hatalı olup bozma nedeni ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının fazla çalışma ve şua izni alacağına ilişkin (3.) ve (4.) bentlerinin çıkarılarak yerlerine

“3-) 13.984,72 TL fazla çalışma alacağından 100,00 TL"nin dava tarihinden itibaren mevduat faizini aşmamak üzere yasal faiziyle, 13,884,72 TL’nin ise faizsiz olarak davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
4-) 1.435,55 TL şua izni tatil ücreti alacağından 100,00 TL"nin dava tarihinden itibaren mevduat faizini aşmamak üzere yasal faiziyle, 1,335,55 TL’nin ise faizsiz olarak davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcınn istek halinde davalıya iadesine, 30/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.