Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8117 Esas 2019/4993 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8117
Karar No: 2019/4993
Karar Tarihi: 28.11.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8117 Esas 2019/4993 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirket, davacı şirketin müvekkili idareye rücu davası açma hakkının bulunmadığını ve dava dışı şirketler ile aralarında işçi-işveren ilişkisi bulunmadığını savunarak davayı reddetmiştir. Mahkeme ise yapılan incelemelere göre, davacının sadece belirli bir dönemde personel temin ettiği ve son işverenin dava dışı şirket olduğu belirtilerek, davacının davalıdan rücuen alacak talep etmesinin mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Davacı vekili temyiz etmiş ancak temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri detaylı ve açıklayıcı bir şekilde eklenmemiştir.
23. Hukuk Dairesi         2016/8117 E.  ,  2019/4993 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -
    Davacı vekili, taraflar arasında imzalanan hizmet sözleşmesi uyarınca müvekkili şirketin çalıştırdığı işçi ...’nın fazla mesai alacağı için açtığı dava sonucunda 3.764,00 TL’nin ödendiğini, müvekkilinin gerek kendi dönemine ait gerekse önceki dönemlere ilişkin fazla mesai ücretini ödediğini, zamanında davalı idare tarafından ödenmeyerek dava açma yoluyla hakkını aramak durumunda bırakılan işçiye fazla mesai ücreti faizi ve tüm masrafların müvekkili şirket tarafından ödenerek mağduriyetin önlendiğini, davalı ile yapılan sözleşmenin yüklenici iş programına göre daha fazla iş yaparsa, idare bu fazla işin bedelini imkan bulduğu taktirde "öder" denildiğini ileri sürerek 3.764,00 TL"nin ödeme yapılığı tarihten itibaren davalıdan yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davacı şirketin, imzalanan sözleşmenin eki teknik şartnamenin 4.4 maddesi uyarınca müvekkili idareye rücu davası açma hakkı bulunmadığını, davacı şirketin son alt işveren olmadığından ödememesi gereken bir meblağı ödediğini, fazla mesai ödemesinin haklı dahi olmadığını, dava dışı ... ile aralarında işçi-işveren ilişkisi bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma, dosya kapsamı ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, dava dışı işçi ... tarafından dava dışı şirketler ile davalı şirket aleyhine fazla mesai alacağı için açılan davanın kısmen kabul kararı sonucu başlatılan icra takibine konu alacağın haricen ödenerek dosyanın kapatıldığı, dosyaya sunulan hizmet alım sözleşmelerinden tespit edildiği gibi davacının sadece 01.02.2007 – 31.12.2007 tarihleri arasındaki dönemde personel temin ettiği, bu tarihten sonra ise personel teminini dava konusu yapılan dönem itibariyle dava dışı .... Şti"nin yaptığını, son işveren dava dışı .... Şti. olduğunu, bu bakımdan davacının kendinden önceki dönem için bir ödeme yapmadığı gibi aksine sorumlu olmadığı dönem için ödemede bulunduğu, ayrıca sözleşmenin 7.3.2.1 maddesinde yıllık 270 saat fazla mesainin sözleşme bedeline dahil olduğu düzenlendiği, sözleşme kapsamında temin edilen personelin yıllık 270 saat fazla mesaisi de dahil ücretini ödemekten sorumlu olanın davacı olduğu, buna karşın işçi alacaklarından dolayı üst işverenin yükleniciye karşı sorumlu olduğuna dair bir düzenleme bulunmadığı, ilama göre ve icra takip dosyasına göre sorumlu olmadığı miktar yönünden davacının davalıdan rücuen alacak talep etmesinin mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 28.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.