KANUN YARARINA BOZMA
Kilitlenmek suretiyle muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-h, 116/2, 151/1 ve 62/1. (3 kez) maddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis, 5 ay hapis ve 10 ay hapsi cezaları ile cezalandırılmasına, işyeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçları yönünden ise anılan Kanunu"nun 51. maddesi gereğince ertelenmesine dair Gaziantep 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/11/2016 tarihli ve 2014/57 esas-2016/346 sayılı kararına karşı, 2016/346 Adalet Bakanlığı"nın 07/12/2018 gün ve 94660652-105-27-175-2018-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 13.12.2018 gün ve 2018/100190 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
1-Somut olayda sanığın üzerine atılı hırsızlık suçunu 25/02/2013 tarihinde gerçekleştirdiği, suça konu eylemin 28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile ilgasından önceki 5237 sayılı Kanun"un 142/1-b maddesinde düzenlenen ve 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezasını gerektiren “bina dahilinden hırsızlık” suçunu oluşturduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı Kanun"un 7/2. maddesinde yer alan "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." şeklindeki düzenleme uyarınca sanık lehine olan söz konusu madde uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, suç tarihinden sonra 6545 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile yürürlüğe giren ve sanık aleyhine sonuç doğuran 5237 sayılı Kanun"un 142/2-h maddesi gereğince hüküm kurulmasında,
2-25/02/2013 tarihli kamera inceleme tutanağı incelendiğinde, eylemin gece vakti işlenildiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında hırsızlık suçuna ilişkin olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 143. maddesinin uygulanmamasında ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçu yönünden ise anılan Kanun"un 116/4. maddesinin uygulanmamasında,
3-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçları yönünden 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 51. maddesi uyarınca erteleme kararı verildiği, ancak kararın gerekçe kısmında sanığın suç işlemeyeceği kanaati oluşmadığından cezaların ertelenmediği şeklinde karar verilmek suretiyle, gerekçeli karar ile kısa karar arasında çelişki oluşturulmasında,
4-Suç tarihinde sabıkası bulunmayan sanık hakkında, işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçunun maddi, somut bir zarar ihtiva etmemesi nedeniyle giderilmesi gereken bir zararın bulunmadığı, ancak sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62. maddesinin uygulandığı ve mahkemece sanığın yeniden suç işlemeyeceği yönünde kanaate varıldığından bahisle sanığın cezasının ertelendiğinin anlaşılması karşısında, öncelikle sanığın yararına olan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar
verilmesi gerekirken, "Sanığın, suçun işlenmesiyle mağdur tarafın uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesine yönelik herhangi bir girişim ya da davranışının bulunmadığı belirlenmekle, hakkında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin düzenlemeye yer verilen CMK"nın 231. maddesinin takdiren uygulanmasına yer olmadığına...” şeklinde yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulmasında, isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Kamera tespit kaydı ve tüm dosya içeriğine göre, olay günü üç erkek şahsın gelerek müştekiye ait iş yeri camını kırmak suretiyle içeri girdikleri olayda, sanığın iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçunu birden fazla kişi ile birlikte gerçekleştiği ve hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması hususu da belirlenmiş olup, bu yönden de kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığı"na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE, 14/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.