Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2594 Esas 2018/168 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nun 82/1-a, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 16 yıl 8 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın, maktul ...’i nitelikli kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrikin varlığı ve cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılanlar vekilinin, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, töre saikiyle işlediğine vesaire, sanık ... müdafiinin sanığın suçu tasarlayarak işlemediğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddine;
Ancak;
1)Oluşa ve dosya kapsamına göre; bozma kararı üzerine dinlenen sanığın kardeşi tanık ..."nın, talimatla alınan beyanı sırasında önce maktulle arasında bir ilişki ve gönül bağı bulunmadığını söylediği, verdiği dilekçede kendisine tecavüz edildiğini yazdığını hatırlatılması üzerine de bir akşam üzeri maktulün apartmandan çıkarken kendisini zorla bodrum katılan götürerek tecavüz ettiğini beyan etmesi ve bu yönüyle beyanlarında tutarsızlık bulunması nedeniyle zorla tecavüz olgusunun sabit olmadığı, ancak dosya içeriğindeki diğer bilgi ve beyanlara göre, maktulle sanık arasında bir ilişki ve bu ilişkiden bir çocuğun olduğu şeklinde yaygın dedikodu olması,
tanık ..."nın bu yüzden eşinden boşanıp başka bir yere taşınması, sanığın ilk savunmasında maktulün, babasına hakaret etmesi nedeniyle öldürdüğünü savunması hususları birlikte değerlendirildiğinde, haksız tahrik nedeniyle ağırlaştırılmış müebbet hapis için 18 yıldan 24 yıla hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK"nun 29. maddesi uyarınca yapılan uygulama sırasında üst sınırdan ceza tayini yerine 20 yıl hapis cezası verilerek eksik ceza tayini,
2)24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olup, katılanlar vekilinin ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, sanık hakkında tayin olunan ceza miktarı ile bozma gerekçesi dikkate alınarak sanığın tahliye talebinin REDDİNE, 23/01/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.