Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/4110 Esas 2019/1860 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğerleri aleyhine 04/11/2014 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptalinin istenmesi üzerine mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 14/03/2018 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, maliki olduğu taşınmazı davalıların izinsiz olarak strafor depolama maksatlı kullandıklarını, straforların yanması sonucu yangın çıktığını, yangından ötürü binada zarar meydana geldiğini, zararın tahsili için başlatılan icra takibine davalıların itirazda bulunduklarını belirterek itirazın iptali ile icra inkâr tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar, zamanaşımı def’inde bulunmuş, esası yönünden de davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, binanın kaçak ve yıkılması gereken bir yapı olduğu, yapı ruhsatı, yapı tadil tutanağı ve encümen kararı bulunmadığı, binanın ekonomik değeri olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
... 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2012/7 değişik iş sayılı tespit dosyası için yangın bilirkişisi tarafından düzenlenen raporda, yangının sigara izmaritinden kaynaklandığı, depolanan malzemelerin kolay yanıcı strafor malzemesi olmasının ve itfaiyenin yangına köpük veya kuru kimyevi söndürücülerle müdahale etmesi gerekirken su ile müdahalesinin yangını büyüttüğü belirtilmiştir.
Her ne kadar yangının davalılar tarafından çıkarıldığı kanıtlanamamışsa da davacıya ait olan taşınmazın davalılar tarafından kullanıldığı ve davalılara ait olan straforların yanması sebebiyle taşınmazın zarar gördüğü sabittir. Davalılar davacıya ait yapıyı izinsiz kullanmaları ve depoladıkları malzemenin niteliği gereği yangın çıkmasını önleyici tedbirleri almamaları sebebiyle kusurludurlar. Her ne kadar mahkemece binanın kaçak yapı olması nedeniyle dava reddedilmiş ise de anılan bu gerekçe ancak 818 sayılı BK’nun 43 ve 44. maddeleri (6098 sayılı TBK 51 ve 52) uyarınca indirim nedeni olarak gözetilebilir. Şu durumda dava konusu taşınmazın onarım gideri belirlenip, şartları varsa müterafik kusur ve hakkaniyet indirimleri de yapılmak suretiyle sonucu dairesinde karar verilmesi gerekirken davanın tümden reddi doğru değildir. Kararın açıklanan nedenle bozulması gerekir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.