Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/8908 Esas 2022/1104 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 36. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İSTANBUL 6. SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen itirazın iptali davasının kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacılar; kesinleşen İstanbul 5. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2014/848 Esas 2015/768 Karar sayılı ilamıyla 01/01/2015 tarihinden itibaren aylık kira bedelinin brüt 10.237 TL olarak belirlendiğini, buna göre eksik ödenen kira bedellerinin tahsili için takip başlatıldığını ancak davalının haksız olarak takibe itiraz ettiğini ileri sürerek; takibe vaki itirazın iptali ve takibin devamına, icra inkar tazminatına mahkum edilmesini talep etmişlerdir.
Davalı; davacıların takibe koyduğu rakamın doğru hesaplanmadığını, kira bedeline sözleşmeye göre her yıl için belirlenen oranda kira artış oranı uygulayarak ödeme yaptığını savunarak, davanın reddini dilemiştir.
İlk derece mahkemesince; alınan bilirkişi raporu esas alınarak, davanın kısmen kabulü ile davalının takibe yaptığı itirazın iptali ile takibin 116.742,28 TL asıl alacak, 1.209 TL işlemiş faiz üzerinden devamına, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; karar, davalı tarafça istinaf edilmiştir.
Bölge adliye mahkemesince; bilirkişi raporunda hesaplanan kira farkları alacak miktarının, davalının ödediği kira bedelleri toplamı itibariyle doğru olduğu gerekçesiyle, davalı vekilinin istinaf isteminin esastan reddine karar vermiş; karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Takipte dayanılan ve hükme esas alınan 01/01/2010 başlangıç tarihli ve 5+5 yıl süreli kira sözleşmesi ile aylık kira bedeli net 3.750 TL olarak belirlendikten sonra, her yıl Ocak ayının ilk haftasında açıklanan yıllık ortalama enflasyon endeksi hesabıyla arttırılacağı kararlaştırılmıştır. Sözleşme ile kararlaştırılan aylık kira bedeli, İstanbul 5. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2014/848 Esas 2015/768 Karar sayılı ilamıyla 01/01/2015 tarihinden itibaren brüt 10.237 TL olarak tespit edilmiş ve söz konusu hüküm Yargıtayca onanarak kesinleşmiştir. İşbu ilama dayanılarak, davalı aleyhine 10/11/2017 tarihinde başlatılan icra takibinde; 01/01/2015 ile 01/11/2017 tarihleri arasında oluşan 129.232,20 TL kira farkı alacağının faiziyle birlikte tahsili talep edilmiş, davalı ise yapılan hesaplamanın yanlış olduğunu, yapılan ödemelerin eksik hesaplandığını savunmuştur. Her ne kadar mahkemece kontrole açık bir izah ile düzenlenen ve uzman bilirkişiler tarafından sunulan bilirkişi raporuna itibar edildiği belirtilerek karar verilmiş ise de; dosya arasında bulunan 05/04/2019 tarihli bilirkişi raporunda, dosyadaki mevcut compact diskler (CD) içinde yer alan veriler detaylandırılmadığı gibi davalı tarafça hangi tarihlerde hangi miktarda kira bedelinin ödendiği hususu da aydınlanmamıştır. Bu haliyle rapor, hüküm kurmaya ve denetime elverişli değildir.
O halde mahkemece; yargı ve taraf denetimine elverişli, konusunda uzman bilirkişi heyetinden yeni bir rapor alınarak, detaylı CD incelemesi yapılmak suretiyle davalı tarafından yapılan ödemeler tespit edilerek sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yetersiz bilirkişi raporuna dayalı karar verilmiş olması, usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
İlk derece mahkemesi kararının, yukarıda açıklanan nedenlerle bozulmasına karar verilmiş olduğundan, işbu karara karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin bölge adliye mahkemesi kararının da kaldırılmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, 6100 sayılı HMK'nın 373 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, aynı Kanun'un 371 inci maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararının davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 15/02/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.