Danıştay 3. Daire 2020/2893 Esas 2021/1820 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/2893
Karar No : 2021/1820

TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVACI) ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...
2-(DAVALI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU: Danıştay Dokuzuncu Dairesinin bozma kararı uyarınca davayı yeniden inceleyen ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura düzenlemek suretiyle komisyon geliri elde ettiği yolunda tespitleri içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2010 yılının Ocak ila Ağustos dönemleri için re'sen tarh edilen katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı adına, 2010 yılı için tarh edilen gelir vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen üç kat vergi ziyaı cezası ve 2010 yılının Temmuz-Eylül dönemine ilişkin aslı aranmayan geçici vergi üzerinden tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen üç kat vergi ziyaı cezasına karşı açılan davayı Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararı üzerine yeniden inceleyen ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararıyla; davacı hakkındaki vergi tekniği raporundaki saptamalardan, düzenlediği faturaların gerçek emtia teslimine dayanmadığı sonucuna ulaşıldığı, Danıştay’ın yerleşik hale gelen kararları uyarınca %2 oranından hareketle hesaplanan komisyon geliri üzerinden tarhiyat yapılması gerekirken %4 komisyon oranı esas alınarak vergilendirme yapıldığı anlaşıldığından, tarhiyatın %2 oranındaki komisyon geliri üzerinden yapılan kısmında hukuka aykırılık, fazlasında ise hukuka uyarlık görülmediği, geçici vergi aslının gecikme faizi hesaplanabilmesi için zorunlu olarak ihbarnamede yer aldığı belirtildiğinden, geçici vergi aslının esası hakkında karar verilmesine gerek bulunmadığı, 2007 yılı için kesilen ve 2011 yılında kesinleşen vergi ziyaı cezasına istinaden, 2010 yılında işlenen fiil nedeniyle kesilen vergi ziyaı cezasına tekerrür hükmünün uygulanmasında hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle azaltılan matrah farkına isabet eden üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi, geçici vergi üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezası yönünden davanın reddedildiği, vergi ziyaı cezasının tekerrüre isabet eden kısmının kaldırıldığı ve geçici vergi aslı yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verildiğinden, sahte fatura düzenleyerek komisyon geliri elde ettiği Mahkeme kararı ile sabit olan davacı adına yapılan tarhiyatın, yerleşik Danıştay içtihatları ile kabul gören %2 oranındaki komisyon geliri üzerinden belirlenen matraha isabet eden kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı, 2007 yılında kesilen, 30/04/2007 tarihinde tebliğ edilerek kesinleşen cezanın tekerrüre dayanak alınabileceği gerekçesiyle tarhiyatın, %2 komisyon gelirine isabet eden kısmı yönünden dava reddedilmiş, fazlaya ilişkin kısmı ise kaldırılmıştır.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
Davalı idare tarafından, davacının geriye doğru beş yıl içerisinde vergi ziyaına sebebiyet vermiş olması nedeniyle tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle %50 oranında artırılarak kesilen vergi ziya cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
Davacı tarafından, defter ve belgeleri incelenmeksizin salt tarh dosyasından elde edilen bilgilere göre düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak tarhiyat yapıldığı, 12/08/2008 tarihinde iş yerinde olduğu ve sigortalı çalışanının bulunduğunun vergi dairesince tespit edilmesine karşın 08/08/2008 tarihinde iş yerinde tanınmadığı yolundaki iddiaya itibar edilemeyeceği, iş yeri mülkiyetinin kredili borçlara istinaden icra marifetiyle satılması, imalatta harcanan elektrik faturalarının bulunması ve iş yerinde bulunan makine ve demirbaşların... Finansal Kiralama Anonim Şirketi'nden kiralanmasının faaliyetin gerçek olduğu ve düzenlenen faturaların gerçek mal ve hizmetine dayandığını gösterdiği ileri sürülerek aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenmiştir.

TARAFLARIN SAVUNMASI : Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'NIN DÜŞÜNCESİ: Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz istemlerinin reddine,
2. ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca nispi harç alınmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 06/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.