Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/31418 Esas 2020/15438 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
18/06/2009 tarihinde suça sürüklenen çocuk hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 24/07/2009 tarihinde kesinleştiği, denetim süresi içinde 22/02/2010 tarihinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle suça sürüklenen çocuğun yargılanarak mahkumiyetine karar verildiği ve mahkumiyet kararının kesinleştiği belirlenerek yapılan incelemede;
5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca, suça sürüklenen çocuğun yararına olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından dosya içeriğine göre, suça sürüklenen çocuğun müştekiye yönelik eylemine uyan, 765 sayılı TCK’un 492/1, 522, 55/3. maddeleriyle 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143, 1/3. maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanı sıra, 5237 sayılı TCK’nın 116/1-4, 119/1-c. 151/1 ve 31/3 maddelerine uyan konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu, suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 492/1, 522, 55/3. maddelerine uyan suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Kanun’un 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 5 yıllık genel dava zamanaşımının suça sürüklenen çocuğun lehine olduğu ve 15.12.2004 tarihli mahkumiyet kararı ile 21.04.2016 tarihli karar arası dolduğu gözetilmeden yargılama devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 15/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.