Nitelikli yağma - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/9361 Esas 2018/1793 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/9361
Karar No: 2018/1793
Karar Tarihi: 13.03.2018

Nitelikli yağma - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/9361 Esas 2018/1793 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar, nitelikli yağma suçundan mahkum edilmiştir. Sanık ... silahla, gece vakti, işyerinde yağma eylemini gerçekleştirmiş ve 5237 sayılı Yasanın 149. maddesinin 1. fıkrasının (a-h) bendleri ve (d) bendi ile cezalandırılmıştır. Diğer sanıklar ... ve ... ise aynı suçu birlikte işlemişlerdir ve 5237 sayılı Yasanın 149. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi ile de cezalandırılmaları gerektiği göz önünde bulundurulmamıştır. Bu nedenle, bu konuda yapılan temyiz başvurusu reddedilmiştir. Ancak, sanık ... kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu nedeniyle mahkum edilmiş ve hükmü temyiz edilmiştir. Sanığın eyleminin zararlı olmadığı ve yararlı cezai hükümlerin uygulanması gerektiği için, mahkumiyet kararı bozulmuş ve sanık lehine 5237 sayılı TCK'nın 110. maddesi uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 149. maddesinin 1. fıkrasının (a-h) ve (d) bentleri, 61. maddesi ve 110. maddesi.

6. Ceza Dairesi 2014/9361 E. , 2018/1793 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28/05/2014 günlü kenar yazısı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

I-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında nitelikli yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;

Yağma eylemini silahla, gece vakti, işyerinde işleyen sanık ... hakkında 5237 sayılı Yasanın 149. maddesinin 1. fıkrasının (a-h) bendlerinin yanı sıra (d) bendi ile de uygulama yapılması ve aynı Yasanın 61.maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin; yağma eylemini birden fazla kişi ile birlikte, işyerinde işleyen sanıklar ... ve ... hakkında 5237 sayılı Yasanın 149. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinin yanı sıra (d) bendi ile de uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ..., ... ve savunmanları ile sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesine gelince;

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Sanığın eylem sırası ve sonrasında katılanın şahsına zarar vermediği anlaşılmakla, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nın 110.maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 13/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.