KANUN YARARINA BOZMA
Nitelikli hırsızlık suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 35 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Mersin 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/06/2018 tarihli ve 2017/827 esas, 2018/172 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 11/01/2019 gün ve 94660652-105-33-17141-2018-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 21.01.2019 gün ve 2019/4759 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre, hırsızlık suçundan Mersin 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/04/2014 tarihli ve 2013/67 esas ve 20114/259 sayılı kararı ile sanık hakkında verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının 5237 Sayılı Kanun"un 52/2. maddesi uyarınca 12.100,00 Türk lirası adli para cezasına çevrildiği, sanık müdafiinin kararı temyiz etmesi üzerine, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 07/11/2017 tarihli ve 2015/24432 esas, 2017/13403 sayılı kararı ile bozulmasına karar verildiği ve bozma sonrası aynı Mahkemede yapılan yargılama sonucunda bozmaya uyularak sanığın 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, sadece sanık müdafiinin temyiz yoluna gitmiş bulunması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 307/4. maddesindeki aleyhe bozma yasağı düzenlemesi gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Mersin 13. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08.04.2014 tarih, 2013/67 esas ve 2014/259 karar sayılı kararının, sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 07.11.2017 tarih, 2015/24432 esas ve 2017/13403 karar sayılı kararı ile incelendiği anlaşılmakla, sanık hakkında yapılan kanun yararına bozma talebinin de aynı daire tarafından incelenmesi uygun görüldüğünden Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 14/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.