Cinsel saldırı ve mala zarar verme mağdureler ile

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2679
Karar No: 2020/4235
Karar Tarihi: 21.10.2020

Cinsel saldırı ve mala zarar verme mağdureler ile "ya yönelik - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2679 Esas 2020/4235 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın cinsel saldırı, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarını işlediğine dair yeterli delil olmadığına karar vererek beraat etmesine karar vermiştir. Ancak, Yargıtay bu kararı bozup mahkumiyet kararı vermiştir. Yargıtay'ın gerekçesi, mağdurların anlatımları ve canlı teşhis tutanağına dayanarak kesin ve net bir şekilde sanığın suç işlediğinin tespit edilmiş olmasıdır. Kararın bozulması sonucunda, CMUK'nın 321. maddesi gereğince hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri ise 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi olarak belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2016/2679 E. , 2020/4235 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı ve mala zarar verme (mağdureler ... ile ..."ya yönelik), konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet (mağdure sayısınca)

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdurelerin aşamalardaki anlatımları, savunma, tanıkların çelişkili beyanları, mağdure ...’nın 25.07.2012 tarihli kolluk ifadesinde sanığı arkadan görmesi nedeniyle teşhis edemeyeceğini belirtmesine karşılık sanık hakkında düzenlenen canlı teşhis tutanağında kesin ve net olarak teşhis edilmesi, soruşturma evresinde tanıklara sanığın fotoğrafları gösterilerek yaptırılan teşhis işlemlerinin usulüne uygun olmaması ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçları işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.