Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4869 Esas 2022/284 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile hak ihlali tazminatının reddine, 200.000,00 TL manevi tazminatın tahliye tarihi olan 09/10/2013 tarihinden işletilecek yasal faiz ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/188 Esas – 2015/143 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının T.C. hükümetini cebren ıskat veya vazife görmekten cebren men etmeye teşebbüs suçundan 11.02.2011-09.10.2013 tarihleri arasında 971 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 03.06.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Dairemizin 25.01.2021 tarih ve 2019/1880 Esas - 2021/552 Karar sayılı bozma ilamı öncesi, 19.04.2016 tarihli maddi tazminata ilişkin hükmün açıkça onanmadıkça kesinleşmiş sayılamayacağı gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılama sonunda maddi tazminat konusunda karar verilmemiş ise de bu hususta mahallinde her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Davacının 528.810,00 TL maddi, 1.000.000,00 TL manevi, hak ihlaleri bakımından 100.000,00 TL tazminatın tahliye tarihi olan 09.10.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece maddi tazminat talebinin reddine, 288.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 11.02.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine Dairemizce yapılan incelemede hükmedilen manevi tazminatın fazla olduğu, davacı vekilin talebi doğrultusunda tazminata tahliye tarihi olan 09.10.2013 tarihinden itibaren faiz uygulanması gerektiği ve davacının hak ihlali tazminatı talebi nedeniyle mahkemece bu hususta bir değerlendirme yapılması gerektiği gerekçesi ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, hak ihlali tazminat talebinin talebinin reddine, 200.000,00 TL manevi tazminatın tahliye tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın reddi gerektiğine, hükmedilen tazminat miktarının fahiş olduğuna, reddedilen miktar üzerinden davalı lehine vekalet ücreti ödenmesi gerektiğine, karşı tarafa ödenen vekalet ücretinin fazla olduğuna, yargılama giderlerinin davacı tarafa bırakılması gerektiğine usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ve sair nedenlere ilişkin, davacı vekilinin manevi tazminat miktarının eksik olduğuna, hak ihlali tazminatının kabul edilmesi gerektiğine, tazminata tutuklama tarihinden faiz işletilmesi gerektiğine ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 17.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.