Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/9718 Esas 2022/263 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın Reddine

Davacının, davasının reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan Van 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/61 Esas – 2015/333 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının nitelikli hırsızlık suçundan 10.11.2011 tarihinde gözaltına alındığı, yapılan yargılama sonunda 15.06.2015 tarihinde beraatine hükmedildiği, tazminat davasına esas dosyanın kesinleşmemiş olması sebebiyle davanın reddine karar verildiği, CMK'nın 142/3-4. maddesinde, dava dilekçesinin reddi sebeplerinin sınırlı bir şekilde sayıldığı, tazminat davasına esas dosyaya ilişkin verilen kararın kesinleşmesinin ise bu haller arasında bulunmadığı, bu kapsamda davanın reddi kararının isabetli olduğu anlaşılmakla, bu hususta bozma içeren tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
1-İncelenen dosya kapsamına göre, dava açıldığında ve hüküm kurulduğunda henüz dava açma süresi başlamamış ise de, açılan davanın temyiz incelemesi sırasında, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden yapılan araştırmada, tazminat davasına konu dayanak kararın 03.11.2021 tarihinde kesinleştiği, dolayısıyla hükmün kesinleşmesine ilişkin dava şartının yargılama aşamasında gerçekleştiği anlaşıldığından, davaların en az giderle ve mümkün olan süratle sonuçlandırılmasını yargıya bir görev olarak yükleyen Anayasanın 141/son maddesi hükmü uyarınca yargılamaya devamla, bir karar verilmesi gerektiği bu kapsamda; davaya dayanak olan Van 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/61 esas – 2015/333 karar sayı ve 15.06.2015 tarihli beraat hükmüne dair kesinleşme şerhinin Yargıtay denetimine olanak verecek okunaklı şekilde aslı ya da onaylı örneği dosya içine alınarak, kesinleşme şerhinde belirtilen kesinleşme tarihinin doğru olup olmadığı, beraat hükmünün davacı (sanık) yönünden hangi tarihte kesinleştiği, 23.10.2015 tarihinde açılan tazminat davasının süresinde açılıp açılmadığının tayin ve tespit edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Davacı hakkında düzenlenen tutuklamaya sevk, sorgu, tutuklama ve tahliyeye ilişkin tüm tutanak, müzekkere ve belgelerin Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde onaylı birer sureti temin edilip dosya içine alınarak, davacının hangi suç ya da suçlardan tutuklandığı belirlenip, tutuklama müzekkeresinin infaz edilip edilmediği, infaz edilmiş olması halinde, infaz tarihleri ceza infaz kurumundan sorularak infaz edilen tutukluluk süresinin tereddüte mahal vermeyecek şekilde tespit edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Hazine zararına yol açan mükerrer davalara ilişkin ödemelerin önlenmesinin temini ve kamu kaynaklarının etkili, verimli ve hukuka uygun kullanılması bakımından, aynı konu ve haksız tutuklama nedenine dayalı açılmış dava olup olmadığının ilgili birimlerden sorulup, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden de araştırılarak tespit edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4-Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden yapılan araştırmada davacının tutuklu ve hükümlü olduğu başka suç kayıtlarına da rastlanıldığı dikkate alınarak, gözaltına alındığı gün farklı olay ve soruşturma dosyaları nedeniyle de hakkında tutuklama kararı verilip verilmediği, verilmiş olması halinde bahse konu soruşturma dosyalarının sonuçlarının araştırılması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
5-CMK'nın 144/1-a. maddesinin yürürlükten kaldırılması nedeniyle mahsup durumu tazminata engel oluşturmamakla birlikte, haklarında mahsup işlemi yapılmayan kişilerle tutukluluğu başka mahkumiyetinden mahsup edilenler arasındaki dengenin, hak ve nesafetin sağlanması gerektiği dikkate alınarak, davacının tutuklu kaldığı sürenin başka mahkumiyetinden mahsup edilip edilmediğinin araştırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince, isteme uygun olarak; BOZULMASINA, 17.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.