Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1954 Esas 2022/280 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava Tarihi : 08/12/2014
Hüküm : Davacılar ... ve...’nın davalarının kısmen kabulü ile her bir davacı yönünden ayrı ayrı olmak üzere 100,00 TL maddi, 150,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden işleyecek faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacı ... ...’in davasının kısmen kabulü ile 1.702,75 TL maddi, 7.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden işleyecek faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacılar ... ve ...’un davalarının kısmen kabulü ile her bir davacı yönünden ayrı ayrı olmak üzere 1.675,84 TL maddi, 7.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden işleyecek faizi ile davalı Hazineden alınarak davacılara verilmesine

Davacıların tazminat taleplerinin kısmen kabulüne ilişkin hükümler, davalı vekili ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Davacılar ... ve...’nın tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 3.920,00 TL olduğu ve kamu hizmetine tahsis edilmiş eşya hakkında hırsızlık ve kamu hizmetine tahsis edilmiş eşya hakkında mala zarar verme suçundan davacı ... için 07.12.2006 – 13.04.2007 tarihleri arasında 127 gün, davacı... için 07.12.2006 – 11.04.2007 tarihleri arasında 125 gün tutuklu kalan davacılar lehine hükmedilen tazminat miktarının 250,00 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Davacılar ..., ..., ...’un tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik davalı vekilinin ve davacılar vekilinin temyiz incelemesinde;
Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak “Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat” yerine “Haksız Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat” karar tarihi olarak “23/10/2020” yerine “26/06/2015” yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlıkları kabul edilmiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan Taşlıçay Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/49 Esas – 2014/133 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacıların Kamu Hizmetine Tahsis Edilmiş Eşya Hakkında Hırsızlık ve Kamu Hizmetine Tahsis edilmiş Eşya Hakkında Mala Zarar Verme suçlarından davacı ... için 07.12.2006 – 13.04.2007 tarihleri arasında 127 gün, davacı, ..., ... için 07.12.2006 – 11.04.2007 tarihleri arasında 125 gün tutuklu kaldıkları, yapılan yargılama sonunda beraatlerine hükmedildiği, beraat hükmünün davacı ... bakımından 14.11.2014 diğer davacılar bakımından ise 10.11.2014 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacıların 5.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece; davacılar ..., ... için 1.642,06 TL maddi, 1500 TL manevi tazminat, davacı ... için 1.668,27 TL maddi, 1500 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine Dairemizce yapılan incelemede; davalının temyizi süresinde olmadığından reddi ile davacılar bakımından mahsup kararı bulunup bulunmadığı, davacıların tümünün tutuklu kaldıkları sürenin infaz edilip edilmediğinin araştırılması gerektiği, kabul ve uygulamaya göre de davacılar hakkında verilen manevi tazminatın eksik olduğu gerekçeleriyle hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, davacı ... ...’in davasının kısmen kabulü ile 1.702,75 TL maddi, 7.000,00 TL manevi tazminat, davacılar ... ve ...’un davalarının kısmen kabulü ile her bir davacı yönünden ayrı ayrı olmak üzere 1.675,84 TL maddi, 7.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden işleyecek faizi ile davalı Hazineden alınarak davacılara verilmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki davacılar ..., ..., ... bakımından manevi tazminatın fazla olduğu gerekçesiyle bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın reddi gerektiğine, verilen tazminat miktarının fahiş olduğuna, vekalet ücretinin fazla olduğuna, karşı vekalet ücreti istemine usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ve sair temyiz itirazlarına davacı vekilinin manevi tazminat miktarının eksik olduğuna, usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ve sair tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme aykırı olarak ONANMASINA,
3- Davacılar ... ve...’nın tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik davacılar vekilinin temyiz incelemesinde;
Tazminat talebinin dayanağı olan Taşlıçay Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/49 Esas – 2014/133 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacıların Kamu Hizmetine Tahsis Edilmiş Eşya Hakkında Hırsızlık ve Kamu Hizmetine Tahsis edilmiş Eşya Hakkında Mala Zarar Verme suçlarından davacı ... için 07.12.2006 – 13.04.2007 tarihleri arasında 127 gün, davacı... için 07.12.2006 – 11.04.2007 tarihleri arasında 125 gün tutuklu kaldıkları, yapılan yargılama sonunda beraatlerine hükmedildiği, beraat hükmünün 10.11.2014 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;


Davacıların 5.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece; davacı... için 1.642,06 TL maddi, 1500 TL manevi tazminat, davacı ... için 1.668,27 TL maddi, 1500 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine Dairemizce yapılan incelemede; davalının temyizi süresinde olmadığından reddi ile davacılar bakımından mahsup kararı bulunup bulunmadığı, davacıların tümünün tutuklu kaldıkları sürenin infaz edilip edilmediğinin araştırılması gerektiği, kabul ve uygulamaya göre de davacılar hakkında verilen manevi tazminatın eksik olduğu gerekçeleriyle hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, davacıların taleplerinin kısmen kabulü ile her bir davacı yönünden ayrı ayrı olmak üzere 100,00 TL maddi, 150,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinlenden işleyecek faizi ile davalı Hazineden alınarak davacılara verilmesine karar verilmesinde;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesinin 26.06.2015 gün, 2014/363 -2015/195 sayılı ilamı ile davacı ... lehine 1.668,27 TL maddi 1500 TL manevi, davacı... lehine 1.642,06 TL maddi, 1500 TL manevi tazminata hükmedilip, bu hükmün yalnızca davacılar vekili tarafından temyizi kabul edildiğinin anlaşılması karşısında, bu hükümle verilen tazminat miktarının davacı lehine kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilmeden, bu miktarın altında kalacak şekilde maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacılar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün birinci fıkrasının tamamen çıkarılarak, yerine, “Mahkememizin 26.06.2015 gün, 2014/363 -2015/195 sayılı ilamı ile davacı ... lehine 1.668,27 TL maddi 1500 TL manevi tazminata hükmedilmiş olması ve bu hükmün yalnızca davacı vekili tarafından temyizi kabul olduğundan bu hükümle verilen miktarın davacı lehine usuli kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilerek, davacının davasının kısmen kabulü ile 1.668,27 TL maddi 1500 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin tazminat talebinin REDDİNE,” ibaresinin yazılması, hükmün dördüncü fıkrasının tamamen çıkarılarak, yerine, “Mahkememizin 26.06.2015 gün, 2014/363 -2015/195 sayılı ilamı ile davacı Abdülkerim lehine 1.642,06 TL maddi 1500 TL manevi tazminata hükmedilmiş olması ve bu hükmün yalnızca davacı vekili tarafından temyizi kabul olduğundan bu hükümle verilen miktarın davacı lehine usuli kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilerek, davacının davasının kısmen kabulü ile 1.642,06 TL maddi 1500 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin tazminat talebinin REDDİNE,” ibaresinin yazılması, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 17.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.