Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2847 Esas 2022/258 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının talebinin kısmen kabulüyle 8.986,16 TL maddi, 12.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında, ''Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'' olan dava türünün ''Haksız tutuklama nedeniyle tazminat istemi''; ‘’10.04.2012’’ olan dava tarihinin de ‘’24.06.2017’’ olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan Adana 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/207 Esas - 2011/241 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının terör örgütüne üye olmak suçundan 29.01.2007 – 05.10.2007 tarihleri arasında 249 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünü 02.02.2012 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve Kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 838.432,85 TL maddi, 500.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, Mahkememizce daha önce yapılan yargılama sonucunda Adana 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/207 esas, 2011/241 karar sayılı kararının davacı müdafii tarafından temyiz edilmiş olması nedeniyle 04/04/2012 tarihinde Yargıtaya gönderildiği ve söz konusu kararın davacı yönünden kesinleşmediği gerekçesi ile CMK’nın 142/1. maddesindeki yasal şartları oluşmadığından davanın reddine karar verildiği ve bu karar temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 03/03/2014 tarih ve 2013/26837 esas 2014/5253 karar sayılı onama kararı ile onanarak kesinleşti, davacı ... vekili 11/06/2016 tarihli, 13/06/2016 havale tarihli dilekçe ile yerel mahkemenin önceki onanarak kesinleşen ret kararının Adana 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/207 esas sayılı dosyasından gelen davacı açısından kararın kesinleşmediği ve dava tarihi itibariyle kesinleşmiş bir beraat kararı olmaması nedeniyle davanın reddine karar verildiği, fakat Adana 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/207 sayılı dosyasının Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 06/04/2016 tarih ve 2015/1286 esas 2016/2083 karar sayılı kısmen bozma ve kısmen onanarak döndüğü, davacı açısından herhangi bir bozma talepli temyiz olmadığı içinde davacı açısından kararın kesinleşme tarihinin 02/02/2012 olduğu bu nedenle bu hususun yargılamanın yenilenmesini gerektirdiğinden bahisle yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunduğu, yerel mahkemece talep yerinde görülerek yargılamanın yenilenmesi talebinin kabulü ile duruşma açılmasına karar verildiği, davanın kısmen kabulüyle 8.986,16 TL maddi, 12.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine hükmedilği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
1-Maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan ‘’3.365,68’’ TL yerine, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak bu miktarın üstünde kalacak şekilde ‘’8.986,16’’ TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
2- Karar tarihinde yürürlükte bulunan düzenleme ve kendisini vekil ile temsil ettiren davacı lehine tayin olunan toplam tazminat miktarı dikkate alınarak, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin üçüncü kısmında yer verilen oranlar üzerinden hesaplanan 1.843,88 TL nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, 3.960 TL vekalet ücretine hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinde davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarının "3.365,68" TL'ye indirilmesine, ayrıca hüküm kısmının 3. paragrafının çıkartılarak yerine; " Karar tarihinde yürürlükte bulunan düzenleme ve kendisini vekil ile temsil ettiren davacı lehine tayin olunan toplam tazminat miktarı dikkate alınarak, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin üçüncü kısmında yer verilen oranlar üzerinden hesaplanan 1.843,88 TL nispi vekalet ücretinin Hazineden alınarak davacıya verilmesine," ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan hükmün; DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.