Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3766 Esas 2022/257 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeni ile tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan Niğde Cumhuriyet Başsavcılığının 2013/4397 soruşturma sayılı dosyası kapsamında, davacının suç işlemek amacıyla cebir ve tehdit unsuru içeren örgüt kurmak suçundan 16.06.2011 tarihinde 1 gün gözaltında kaldığı, yapılan soruşturma sonunda 28.04.2014 tarihinde kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği, kararın 21.05.2015 tarihinde kesinleştiği, davanın gözaltı tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu;
Davacının 5.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece; davacı hakkında daha önceden aynı konuda Niğde 1. Ağır Ceza Mahkemesine açılan ve Yargıtayda inceleme aşamasında bulunan dosyanın Yargıtay incelemesinden sonra davacının herhangi bir hak kaybı oluşmayacağı, mahkemece görülen davanın aynı hukuki nedene dayanmakla mükerrer açılmış dava hükmünde olduğu anlaşıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verildiği anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; mahkemece mükerrer dava açıldığı gerekçe gösterilerek davanın reddine, mükerrer davanın açılmasında davacının kusurunun bulunması nedeniyle davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesine karar verilmesinde usule ve Kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacı vekilinin vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğine ilişkin ve diğer tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 17.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.