KANUN YARARINA BOZMA
Hırsızlık suçundan sanık ..."ın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 491/3, 522, 59 ve 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun"un 4. maddeleri uyarınca 474.552.000 Türk lirası ağır para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 647 sayılı Kanun"un 6. maddesi gereğince ertelenmesine dair Burdur (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 04/12/2001 tarihli ve 2001/214 esas, 2001/520 sayılı kararının kesinleşerek infaz edilmesini müteakip, hükümlü müdafiinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve düşme kararı verilmesi talebinde bulunması üzerine, karar verilmesine yer olmadığına ilişkin Burdur 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/08/2014 tarihli ve 2014/381 esas, 2014/242 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine yönelik Burdur Ağır Ceza Mahkemesinin 09/09/2014 tarihli ve 2014/868 değişik iş sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 28/11/2018 gün ve 94660652-105-15-12959-2018-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 03.12.2018 gün ve 2018/96908 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7/2. maddesindeki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, Burdur (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 04/12/2001 tarihli ve 2001/214 esas, 2001/520 sayılı kararına yönelik uyarlama yargılaması yapılması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarihli ve 2008/11-250 esas, 20009/13 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun kesinleşmiş, infaz edilmekte olan veya hukukî yararı bulunması koşuluyla infaz edilmiş hükümlere de uygulanabileceği öngörüldüğünden, hükmü veren mahkemece 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7/2. maddesi uyarınca, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesinin hükümlü hakkında kesinleşen ceza miktarına göre uygulanması söz konusu olabileceği ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının adlî sicil kayıtlarında yer almayacağından cezanın sonuçları yönünden lehe olduğu gözetilerek, hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının tartışılması zorunlu olduğu cihetle, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarihli ve 2008/11-250 esas, 2009/13 sayılı kararında yer alan, “Kesinleşmiş hükümlerde, 647 sayılı Yasanın 4 ve 6 veya 5271 sayılı Yasanın 50 ya da 51. maddelerinin uygulanıp, uygulanmamasının … , eski yasa döneminde işlenip, adlî sicilden silinme koşulları oluşmuş olan mahkûmiyetler ile ertelenmiş ve vaki olmamış sayılmasına karar verilen mahkûmiyetlerin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yasal engel oluşturmayacağı,” şeklindeki açıklama karşısında, sanık müdafiinin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi yönündeki talebi üzerine, mahkemesince sanığın hukukî yararı göz önüne alınarak, bu hususta bir değerlendirme yaparak sonucuna göre bir karar vermesi gerektiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden KABULÜ ile, Burdur. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/09/2014 tarihli ve 2014/868 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4.fıkra (a) bendi uyarınca sonraki işlemlerin itiraz merciince yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 14/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.