Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2681 Esas 2020/3847 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2681
Karar No: 2020/3847

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2681 Esas 2020/3847 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen boşanma kararı davalı tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz itirazlarının çoğunluğunun yersiz olduğu belirtilmiştir. Ancak maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası miktarları uygun bulunmamıştır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri dikkate alınarak uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmesi, günün ekonomik koşullarına göre daha uygun miktarda yoksulluk nafakasına hükmedilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararın bozulmasına ve dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu m. 4 (hakkaniyet ilkesi)
- Türk Medeni Kanunu m. 174/1 (maddi tazminat)
- Türk Medeni Kanunu m. 174/2 (manevi tazminat)
- Türk Borçlar Kanunu m. 50-51 (tazminat)

2. Hukuk Dairesi 2020/2681 E. , 2020/3847 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davalı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesinin ret kararının kaldırılmasına, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.16.09.2020 (Çrş.)