Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2064 Esas 2019/1116 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2064
Karar No: 2019/1116
Karar Tarihi: 06.02.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2064 Esas 2019/1116 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, vergi usul kanununa muhalefet suçundan yargılanmış ancak sahte fatura kullanımını bilerek yapmadığı gerekçesiyle beraat etmiştir. Ancak vergi tekniği raporu ile sanığın bir kısım komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediği tespit edilmiş ve kullanılan sahte faturanın %56 oranında olduğu belirlenmiştir. Sanığın, fatura düzenleyenleri tanımaması ve ödemeleri nakit yapması gibi faktörler suçun işlenmesinde bilinçli bir şekilde yer aldığına işaret etmektedir. Defter ve belge ibraz etmemek suçundan da yargılanan sanığın savunması doğrultusunda, ibraz edilmeyen belgenin olup olmadığı araştırılmadan beraat kararı verildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı BOZULMUSTUR.
Kanun Maddeleri:
- Vergi Usul Kanunu
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 139/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

11. Ceza Dairesi 2016/2064 E. , 2019/1116 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Beraat

1- Sanığın 2011 takvim yılında sahte fatura kullandığı iddiasıyla açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, her ne kadar sanığın faturaları sahte olduğunu bilerek kullandığına dair yeterli delil elde edilemediğinden bahisle beraat kararı verilmiş ise de, sanığın bir kısım komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediği vergi tekniği raporu ile tespit edilen mükelleflere ait faturalar ile bir kısım mükelleflere ait sahte bastırılmış faturaları yasal defterlerine kaydettiğinin anlaşılması, kullanılan sahte faturanın %56 oranında olması, bir çoğunun 2011 takvim yılı Ba-Bs bildirimi sınırı olan 5.000.-TL"nin altında düzenlenmesi, bildirim sınırını aşanlara ilişkin ise bildirimde bulunulmaması, sanığın vergi denetmenine suça konu faturaları işyerine mal getiren aracı şahıstan aldığını, fatura düzenleyenleri tanımadığını, aracının bir seferde 4 farklı firmaya ait faturaları verebildiğini, ödemeyi nakit yaptığını beyan etmesi, mal bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgesi sunamaması karşısında; suça konu sahte faturaları bilerek kullandığı sübuta erdiği halde yazılı şekilde beraat hükmü kurulması,
2- Sanık hakkında defter ve belge ibraz etmemek suçundan açılan kamu davasında ise, sanığın defter ve belgeleri vergi denetmenine ibraz ettiğini savunması ve 31.12.2011 tarihinde faaliyetini terk etmiş olması nedeniyle defter ve belge isteme yazısının 28.08.2012 tarihinde ikametgah adresinde tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında, 213 sayılı Kanunun 139/2. maddesindeki istisnai şartların varlığının kabulü gerekeceği, savunma doğrultusunda, ibraz edilmeyen belge olup olmadığı husunun araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, incelemenin iş yerinde yapılması kuralının uygulanmamasını gerektirecek herhangi bir tespit bulunmadığı şeklindeki dosya kapsamına uymayan gerekçeyle beraat hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 06.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.