Esas No: 2020/8645
Karar No: 2022/287
Karar Tarihi: 17.01.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/8645 Esas 2022/287 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, terör örgütüne yardım suçundan yakalanmış ancak beraat etmiştir. Buna rağmen tazminat talebinde bulunmuştur ve mahkeme, talebin bir kısmını kabul etmiştir. Davalıdan alınacak 50 TL maddi ve 100 TL manevi tazminat davacıya verilecektir. Temyiz istemi ise reddedilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi
- 6100 sayılı HMK'nın 362. maddesi (1/a bendi)
- 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 50,00 TL maddi ve 100,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan Van 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/241 - 2015/348 sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının silahlı terör örgütüne yardım suçundan ifadesi alınmak üzere 02/05/2015 tarihinde yakalandığı ve ifadesinin alınmasının ardından 03/05/2015 tarihinde serbest bırakıldığı, yapılan yargılama sonunda davacının beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 18/12/2015 tarihinde kesinleştiği, yakalama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 1.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın yakalama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 50,00 TL maddi, 100,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verildiği anlaşılmakla;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve kabul edilen tazminat miktarının 150,00 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin oluğu anlaşılmakla;
6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz isteminin CMK'nın 298. maddesi gereğince REDDİNE, 17/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
