Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/6882 Esas 2022/214 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK'nın 89/1, 89/2-a.b.e, 62/1, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
05/08/2017 tarihli ve 30145 Mükerrer sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 7035 sayılı Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 21. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 291. maddesinin 1. fıkrasındaki 15 günlük sürenin istinaf mahkemelerine ilişkin temyiz süresini düzenlediği, daha önce Yargıtay incelemesinden geçen dosyalara ilişkin temyiz süresinin 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 310. maddesine göre 1 hafta olduğu gözetilmeksizin, hüküm fıkrasında temyiz süresinin “15 gün” olarak ve sanık müdafinin yüzüne karşı verilen kararın “öğrenilmesinden itibaren” temyiz süresinin belirlenmesi suretiyle sanık müdafinin yanıltıldığı anlaşıldığından, sanık müdafinin yüzüne karşı verilen hükme yönelik 30/12/2020 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
CMK'nın 251. ve devamı maddeleri incelendiğinde, basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama hususunun hakimin tercihine bırakıldığı anlaşılmakla, Dairemizin bozma ilamı üzerine yapılan yargılama sırasında, 5271 sayılı CMK'nın, 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile birlikte ''Basit Yargılama Usulü'' başlıklı 251. maddesinin yeniden düzenlenmiş olduğu ve yapılan düzenlemeden sonra incelenen hükmün kurulmuş olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
Olay tarihinde, sanığın sevk ve idaresindeki minübüs ile meskun mahalde, alacakaranlık vakti bölünmemiş iki yönlü asfalt kaplama yolda mahal sınırları üzerinde bir hızla seyir halindeyken, olay yeri kavşağa geldiğinde direksiyon hakimiyetini kaybederek aracının sağ ön kısımlarıyla park halindeki bir aracın arkasından karşıdan karşıya geçmek için beklemekte olan katılana asli kusurlu şekilde çarpması sonucu, katılanın hayati tehlike geçirecek, vücudunda 4. derecede birden fazla kemik kırığı oluşacak ve duyularından veya organlarından birinin işlevinin zayıflamasına neden olacak şekilde yaralandığı olayda;

Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin teşdiden ceza verilmesine; katılan vekilinin sanık hakkında yetersiz ceza verildiğine, takdiri indirim nedenlerinin uygulanmaması gerektiğine, temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükme ayrı bir paragraf olarak, ''Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca yargılamada kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine 3.400 TL maktu vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılana verilmesine'' ibarelerinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 17/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.