MAHKEMESİ : Kayseri 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/02/2013
NUMARASI : 2009/555-2013/110

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın kusurlu olarak sebebiyet verdiği trafik kazası sonucu otobüste yolcu olan müvekkilinin yaralandığını, uzun süre tedavi gördüğünü, tedavinin devam ettiğini, maddi ve manevi zararının oluştuğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davacı Fatma"nın yaralanmasından dolayı daimi sakatlık (iş göremezlik) nedeniyle 1.000,00 TL., maddi tazminat ile 60.000,00 TL. manevi tazminatın , davacı baba için 5.000,00 TL manevi ve 2.225,00 TL maddi, davacı anne için 5.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle müşterek müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre, davanın kısmen kabulü ile davacı F. N. ve M. Sa.in maddi tazminat taleplerinin reddine, davacı M. S.ve B. A.in manevi tazminat taleplerinin reddine, davacı F. N. için 7.500,00 TL manevi tazminata karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-)Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-)Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacı F. N."un maruz kaldığı trafik kazasına bağlı sağ ayak 5. parmak kopacak biçimde yaralandığı, üniversite öğrencisi olan davacının evinden uzakta Kayseri ilinde tedavi gördüğü anlaşılmaktadır. Davacı F. N."un anne ve babası olan davacıların kızlarının hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanmasına bağlı üzüntü ve olayın şokunu yaşadıkları anlaşıldığına göre, Borçlar Yasası"nın 49. maddesi gereğince adı geçen davacılar yararına uygun bir tutarda manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile manevi tazminat istemlerinin tümden reddedilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
3- Davacı baba M.S. A., kızının yaralanması sonucu yapmış olduğu masraflar nedeni ile maddi tazminat talep etmiş, mahkemece, yol ve tedavi gideri konusunda belge ibraz edilmediği gerekçesiyle bu konudaki istem de reddedilmiştir. Oysa yaralanma olayı gerçekleştiğine göre bunun için bir takım giderlerin yapıldığının da kabulü gerekir. Mahkemece bu konuda ilgili birimlerden bilgi alınarak karar verilebileceği gibi BK. 42. maddesi uyarınca da bu kalem talep için takdir edilecek tazminata hükmedilmek gerekirken belge ibraz edilmediği gerekçesiyle reddi doğru olmayıp karar bu bakımdan da doğru değildir.
4-Harçlar Yasası ile yapılan düzenlemeye göre; mahkemelerce yapılan yargılama harca tabidir (Harçlar Yasası M. 2) ve konusu para ile değerlendirilebilen bir şey olan davalarda nisbi karar ve ilam harcı alınır, (M. 15) yargılama harcı kural olarak davada haksız çıkan tarafa yükletilir. (HUMK. M. 417/1) Davanın reddi dışında, davacı harç ile sorumlu tutulamaz. Çünkü, karar ve ilam harcı hüküm altına alınan miktar üzerinden belirlenir. Bu nedenle de, davanın kısmen kabul kısmen reddi durumunda; karar ve ilam harcı diğer yargılama giderleri ile birlikte değerlendirilemez. Yerel mahkemece açıklanan bu yasal düzenlemeler dikkate alınmadan davacı tarafın da harçla yükümlendirilmesi sonucunu doğuracak biçimde hüküm kurulmuş olması yanlış olup kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2,3 ve 4 nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 14.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.