22. Ceza Dairesi Esas No: 2015/2037 Karar No: 2015/1896 Karar Tarihi: 10.06.2015
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/2037 Esas 2015/1896 Karar Sayılı İlamı
22. Ceza Dairesi 2015/2037 E. , 2015/1896 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: I-Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde; Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 Sayılı CMUK’un 305/1. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından sanıklar ... ve ... ile müdafiilerinin temyiz isteklerinin aynı kanunun 317. Maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, II-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde; Sanıkların soruşturma aşamasında müdafii eşliğinde alınan ifadelerinde suç saatini 01:00 ile 05:00 arası olarak belirtmelerine ve suç tarihinde gecenin saat 04:17 de sona erdiğinin anlaşılmasına göre tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanıkların kollukta müdafii eşliğinde alınan ifadelerinde 07.06.2005 tarihinde ismini bilmedikleri bir mahallede marka ve modelini hatırlamadıkları 13 araçtan oto teybi hırsızladıklarını savunmalarına göre müştekinin aracının da bu 13 araçtan biri olup olmadığı, müştekinin aracından teybinin hırsızlandığı sokağın sanıkların ikrarına konu sokak olup olmadığı hususları ile aynı gece işlendiği iddia edilen diğer hırsızlık suçlarına ilişkin yargılama dosyaları getirtilip akıbetleri araştırılmadan yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının ve sanıklar ... ve ... ile müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin BOZULMASINA, 10.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.