Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12438 Esas 2022/218 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Beraat

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre katılanın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 12:20 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile Yatağan istikametinden Muğla istikametine doğru meskun mahalde, tek yönlü bölünmüş asfalt kaplama yolda sol şeritte seyir halindeyken, olay mahalli ışık kontrollü yaya geçidine geldiğinde, yayalara kırmızı ışık yanmasına rağmen istikametine göre sol taraftaki orta refüjden kaplamaya girerek karşıdan karşıya geçmekte olan yaya ...'e aracının sol yan ayna ve sol arka yan kısımları ile çarpması sonucu yaya ...'in vefatı ile sonuçlanan olayda; hız sınırının 50 km/saat olduğu kaza mahallinde, bizzat sürücü sanığın beyanına göre 70-80 km/saat hızla gittiği tespit olunarak düzenlenen kaza tespit tutanağı ve 19/02/2015 tarihli Adli Tıp Kurumu İstanbul Trafik İhtisas Dairesi raporuna göre, sanığın sevk ve idaresindeki araca ait fren izi, durma mesafesi nazara alındığında, meskun mahaldeki yolda her ne kadar kendisine yanan yeşil ışığa rağmen yaya geçidine gelmişse de, hızını mahal şartlarına uydurmayıp mahal şartlarının üzerinde bir hızla seyrettiği esnada karşıdan karşıya geçmeye çalışan yayaya etkili fren tedbirinde gecikerek hızının da etkisiyle çarparak, tali kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiğinin anlaşılması karşısında; sanığın taksirle öldürme suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, delillerin hatalı değerlendirilmesi sonucu yazılı şekilde beraatine karar verilmesi;
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanığın kusursuz olduğu kabul edildiği halde, hüküm fıkrasında CMK'nın 223/2-e maddesi gereğince sanığın beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısı ve katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerden dolayı 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki isteme uygun olarak BOZULMASINA; 17/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.