MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalılar aleyhine 12.02.2010 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 12.02.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davacı, 493 parsel sayılı taşınmazı lehine 480 ve 490 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit hakkı kurulmasını istemiş,
Davalı ..., dava konusu 489 ve 490 parsel sayılı taşınmazlardan geçit kurulduğu taktirde yüzölçümü küçük olan bu taşınmazların daha da küçüleceğini, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile 493 parsel sayılı taşınmaz lehine, 489 ve 490 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... temyiz etmiştir.
Dairemizin 2011/4983 esas 2011/ 6545 karar sayılı 18.05.2011 tarihli bozma ilamı ile “Davalı ... adına kayıtlı 489 ve 490 parsel sayılı taşınmazların yüzölçümü, 492 ve 493 parsel sayılı taşınmazların yüzölçümünden daha küçük olduğu görülmektedir. Bu durumda 489 ve 490 parsel sayılı taşınmazlar aleyhine geçit kurulması fedakarlığın denkleştirilmesi prensibine uygun değildir. Davacıya ait 493 parsel sayılı taşınmaz yararına, 492 ve 493 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit kurulup kurulmayacağı araştırılmalıdır.” gerekçesiyle hüküm bozulmuştur.
Her ne kadar Dairemizin bozma ilamında sehven 498 parsel ifade edilmek istenirken 493 parsel sayılı taşınmaz şeklinde belirtildiği görülmüştür.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş ve bozma ilamımız doğrultusunda ek rapor alınmıştır.
Bozma ilamımız sonucunda davaya dahil edilen davalı ... kendisine ait 492 parsel sayılı taşınmaz üzerinde evi olduğunu ve “C” alternatifinden geçit kurulmasını savunmuştur.
Davaya dahil edilen davalı ... ise, bozma ilamında kendi parseli açısından bir değerlendirme yapılmadığını, mahkemenin bozmaya uyduğunu ve bozma gereğince araştırma yapılması gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece yeniden yapılan yargılamada, davanın kabulü ile 493 parsel sayılı taşınmaz lehine 491 ve 492 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit kurulmasına karar verilmiştir.
Hüküm davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyulmuş ancak bozma gereği yerine getirilmemiştir. Geçit davalarında uygulanan fedakarlığın denkleştirilmesi ilkesi gereğince geçit kurulurken yüzölçümü daha büyük olan taşınmazlar tercih edilmelidir. Tapu kayıtlarına göre, 498 parsel sayılı taşınmazın yüzölçümünün 12.609,80 m2, 492 parsel sayılı taşınmazın yüzölçümünün ise 12.300,00 m2 olduğu anlaşılmaktadır. Buna karşılık geçit kurulan 491 parsel sayılı taşınmazın yüzölçümü 4.750,00 m2"dir. Her ne kadar davalı 492 parsel sayılı taşınmaz maliki taşınmaz üzerinde evi bulunduğunu beyan etmiş ise de evin bulunduğu yerin kurulacak geçite engel olacak nitelikte olup olmadığı yerinde araştırılmamıştır. Açıklanan nedenlerle bozma ilamı doğrultusunda mahkemece mahallinde yeniden yapılacak keşif ile yüzölçümü daha büyük olan 492 ve 498 parsel sayılı taşınmazlardan geçit kurulup kurulamayacağının araştırılması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de, lehine ve aleyhine geçit hakkı kurulacak taşınmazların parsel numaralarının yenileme nedeniyle değiştiği dikkate alınarak yeni parsel numaralarının hükümde gösterilmemesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 18.06.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.