Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2011/13613 Esas 2012/2921 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/13613
Karar No: 2012/2921
Karar Tarihi: 29.02.2012

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2011/13613 Esas 2012/2921 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davacının köyündeki taşınmazının sınırında paftada yol olarak bırakılan bölümün gerçekte yol olmadığını ve davacının zilyetliğinde olduğunu iddia ederek bu bölümün davacı adına tescilini istediği tescil davasında, çekişmeli taşınmazın yol olmadığı, 157 parsel ile bir bütün olarak kullanıldığı, gerek 157 parselin, gerekse komşu parsellerin tespitlerine esas alınan vergi ve tapu kayıtlarının sınırlarında yol okumadığı, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14 ve 17. maddelerine göre zilyetlikle kazanmaya elverişli yerlerden olduğu saptanarak, davacı adına tapuya tesciline karar verilmiştir. Kararda, Kadastro Kanunu'nun 14. ve 17. maddelerinin yer zilyedi ile ilgili hükümleri yer almaktadır.

20. Hukuk Dairesi 2011/13613 E. , 2012/2921 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tescil davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, ... köyünde davacıya ait 157 sayılı parselin sınırında paftada yol olarak bırakılan bölümün gerçekte yol olmadığı, davacının zilyetliğinde olduğunu iddia ederek bu bölümün davacı adına tescilini istemiştir. Mahkemece, 25/10/2000 tarihli raporda (A)=538.75 m2 yüzölçümündeki taşınmaz hakkındaki davanın kabulü ile davacı adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, paftada yol olarak bırakılan yer hakkında tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde seri bazda yapılan ve 1970 yılında kesinleşen orman kadastrosu ile daha sonra 1991 yılında kesinleşen aplikasyon ve 2/B uygulaması vardır. Genel arazi kadastrosu işlemi 1964 yılında kesinleşmiştir.
Mahkemece Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 23.02.1995 gün ve 2735-1875 sayılı "Taşınmazın halen yol olarak kullanılıp kullanılmadığı, özel mülkiyet konusu olup olmadığının araştırılıp ziraat uzmanından da rapor alınması gerektiği" şeklindeki bozma kararına uyularak yapılan araştırma inceleme sonucu, çekişmeli taşınmazın yol olmadığı, 157 parsel ile bir bütün olarak kullanıldığı, gerek 157 parselin, gerekse komşu parsellerin tespitlerine esas alınan vergi ve tapu kayıtlarının sınırlarında yol okumadığı, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14 ve 17. maddelerine göre zilyetlikle kazanmaya elverişli yerlerden olduğu saptanarak yazılı biçimde hüküm kurulmasında isabetsizlik bulunmadığına göre, Hazinenin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Yasasının değişik 13/j maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığına 29/02/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.