Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2969 Esas 2020/3823 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2969
Karar No: 2020/3823

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2969 Esas 2020/3823 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, karşılıklı boşanma davasında davalı-karşı davacı erkeğin asıl davanın kabulü, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen nafakaların ve tazminat taleplerinin reddi ile kadının ziynet alacağı davasının kabulü yönünden temyiz edildiği davada, ziynet alacağı miktarı 2.500 TL olduğu için temyiz sınırının altında kaldığına hükmetti ve bu sebeple temyiz dilekçesinin reddine karar verdi. Diğer temyiz itirazlarını da yerinde bulunmayan gerekçelerle reddeden mahkeme, hükmün onanmasına karar verdi. Kanunlar açısından ise, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi gereğince ziynet alacağına yönelik temyiz sınırı 72.070 TL olarak belirlenmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2020/2969 E. , 2020/3823 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından asıl davanın kabulü, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen nafakalar, tazminat taleplerinin reddi ile kadının ziynet alacağı davasının kabulü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
Ziynet alacağının miktarı 2.500,00 TL. olup, karar tarihindeki kesinlik sınırı 72.070,00 TL."yi aşmadığından Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-a maddesi gereğince temyiz sınırının altında kaldığı için kesindir. Açıklanan nedenle, davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacı erkeğin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 16.09.2020 (Çar.)