Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/12412 Esas 2015/11718 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.

Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanunun 26.maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağının; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (Tavan) miktarı ile sınırlı iken, Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile 26.maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasaya aykırılık nedeniyle iptali sonrasında, Kurumun rücu hakkının, yasadan doğan kendine özgü ve sigortalı ya da hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüştür.
Açıldığı tarihteki mevzuat hükümlerine uygun olan davanın, yasal dayanağını oluşturan düzenlemenin, yargılama sürecindeki yasa değişikliğiyle ortadan kalkması nedeniyle davanın kısmen reddine karar verilmesinde, tarafların sorumluluğu bulunmamaktadır. Eldeki davada, Mahkemece, davacı Kurumun sigortalıya bağlanan gelirde oluşan artışları talep etmesi nedeniyle haksız çıkan taraf olarak nitelendirilemeyeceği gözetilerek, talep edilen ilk peşin sermaye değerli gelirin kusur karşılığına göre reddolunan miktar hesaplanmak suretiyle vekalet ücretiyle sorumluluğuna hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi gereği, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince, düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç : Hüküm fıkrasının 4. bendinde yazılı bulunan “4.571,50TL” miktarının silinerek yerine, “1.500,00TL” miktarının yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.