Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/6236 Esas 2014/5725 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Kayseri 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/12/2012
NUMARASI : 2010/212-2012/473

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı M.. S.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkilinin sürücüsü olduğu bisiklete, davalıların trafik sigortacısı, işleteni ve sürücüsü olduğu aracın 17.01.2010 tarihinde tam kusurlu olarak çarpması nedeniyle müvekkilinin hayati tehlike geçirdiğini ve tek gözünün kör olduğunu ileri sürerek şimdilik 10.000,00 TL maddi tazminatın davalılardan olay tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiş, birleştirilen davada 100.000 TL manevi tazminatın davalı Mahmut’tan tahsilini istemiş, ıslah dilekçesiyle de maddi tazminat talebini şimdilik 122.652,95 TL’ye yükseltmiştir. Davalılar ayrı ayrı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kazada davalı sürücünün %100 kusurlu olduğu, davacının kaza nedeniyle %36 malul olduğu, hesaplanan ve ıslah dilekçesiyle talep edilen 122.652,95 TL maddi tazminatın yargılama sırasında davalı sigorta şirketince ödendiğini gerekçesiyle maddi tazminat talebine ilişkin karar verilmesine yer olmadığına, 25.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Mahmut’tan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı M.. S.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı M.. S.. vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2) Dava, trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle maddi ve manevi tazminat talebine ilişkindir. Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de göz önünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, TMK."nun 4. Maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davalı sürücünün kusur oranı, davacının maluliyet oranı ve diğer hususlar gözetildiğinde takdir olunan manevi tazminatın düşük olduğu görülmüş ve davacı için hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı M.. S.. vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 9.714,92 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı M.. S.."den alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 14.4.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.