MAHKEMESİ : Ankara 3. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 05/12/2012
NUMARASI : 2004/734-2012/496

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı Ankara İl Özel İdaresi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkili nezdinde sigortalı işyerinin bulunduğu M. Çarşı’da 24.12.2003 tarihinde çıkan yangın sonucu sigortalı işyerinin maddi zarara uğradığını, sigortalıya 18.02.2004 tarihinde 29.645,00 TL hasar ödemesi yapıldığını, yangından sonra yaptırılan tespitte davalı B.’ın, bina maliki davalı İl Özel İdaresi’nin, 66-67 nolu dükkan kiracısının ve diğer kiracıların kusurlu olduğunun belirlendiğini, BK. 58 maddesi gereğince davalı İl Özel İdaresine yüklenecek kusur oranının %80 olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davalı İl Özel İdaresinden (%80 kusura göre) 23.716,00 TL’nin, davalı B."tan (%20 kusura göre) 5.929,00 TL’nin 18.02.2004 ödeme tarihinden itibaren işlemiş ve işleyecek TCMB kısa vadeli krediler için uyguladığı avans (reeskont) faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı Ankara Valiliği vekili, müvekkilinin kusuru olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı B. Elektrik Dağıtım A.Ş. vekili, yangının 67 nolu dükkan kiracısının jeneratöründen kaynaklandığını, müvekkili ile illiyet bağının kesildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yangının elektriklerin kesik olduğu sırada karanlıkta dava dışı işyerindeki jeneratörün çalıştırılması sırasında deposunda bulunan benzinin parlaması ve alev alması ile başladığı, davalı B."ın olayda bir kusurunun olmadığı, davalı İl Özel İdaresinin %40 oranında kusurlu bulunduğu, davacının sigortalısına ödediği 29.645,00 TL"nin %40 kusur oranında hesap edilen 11.858.00 TL"yi İl Özel İdaresinden talep edebileceği gerekçesiyle 11.858 TL’nin 18.02.2004 tarihinden itibaren hesaplanacak avans faizi ile davalı İl Özel İdaresinden tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine, davanın diğer davalı yönünden reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı Ankara İl Özel İdaresi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve yangının çıktığı dükkan ile davacının sigortaladığı işyerinin dahil olduğu iş merkezinin mülkiyetinin davalı Ankara İl Özel İdaresi"ne ait olmasına, bu işyerindeki dükkanları kiraya vererek işlettiğinin, yönetiminin, temizlik ve güvenlik hizmetlerinin kendisi tarafından tayin edilen kişilerce yerine getirildiğinin sabit bulunmasına, davacının, aynı zamanda işletme kusuruna da dayanmış olmasına, yanıcı maddelerin de satıldığı böylesine büyük bir iş merkezinin günün teknolojisine uygun olarak merkezi jeneratör yedekleme sistemi ile yangın çıkması halinde devreye giren otomatik yangın kesici tertibatını kurmayan davalı malikin meydana gelen zarardan ayrıca BK"nın 58. maddesi uyarınca sorumlu bulunmasına göre, davalı Ankara İl Özel İdaresi vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2) Dava, işyeri paket sigorta poliçesi kapsamında yangın rizikosundan kaynaklanan tazminatın rücuen tahsiline ilişkindir. Davacı vekili, dava dilekçesinde davalı Ankara İl Özel İdaresinin bina maliki olarak kiracılarının da kusurundan sorumlu olduğu belirterek bu davalıdan zararın %80 kısmını talep etmiştir. Mahkemece alınan 27.07.2006 tarihli bilirkişi raporunda da malik Ankara İl Özel İdaresi’nin %40, yangının çıktığı dükkan kiracısının %40, diğer dükkan kiracılarının %20 kusurlu olduğu belirtilmesi göre, bina malikinin BK’nun 51/1. maddesi gereğince kiracılar, personel ve çarşı yönetiminin de kusurundan sorumlu olduğu gözetilmeden, bu davalının, talebe göre tazminatın %80 kısmından sorumluluğuna hükmedilmesi gerekirken, tazminatın %40 kısmına hükmedilmesi doğru olmamış, hükmün davacı yararına bozulması gerekmiştir. (Yargıtay 11. HD 10.06.2011 gün 2009/13485 E,2011/7068 K, 15.02.2013 gün 2013/1076 E.,2013/2627 K, 13.05.2013 gün 2012/11095 E., 2013/9700 K, Yargıtay 17 HD 12.12.2013 gün 2013/2534 E., 2013/17609 K. sayılı ilamlar)
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı Ankara İl Özel İdaresi vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 105,62 TL kalan harcın temyiz eden Ankara İl Özel İdaresinden alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 14.4.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.