Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2586 Esas 2020/3821 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2586
Karar No: 2020/3821

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2586 Esas 2020/3821 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2020/2586 E., 2020/3821 K. numaralı karar, karşılıklı boşanma ve ziynet alacağı davasıyla ilgilidir. Davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağı talebi kabul edilmiş ve karar kesinleşmiştir. Erkeğin bu konudaki temyiz dilekçesi, miktarının yasal sınırı aşması nedeniyle reddedilmiştir. Boşanma davası yönünden ise mahkemenin verdiği kararın kanuna uygun olduğu ve temyiz itirazlarının reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu (HMK) 362. madde, 1. fıkra, b bendi
- 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi
- HMK'nın parasal sınırları (m. 341, 362) için Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi.

2. Hukuk Dairesi 2020/2586 E. , 2020/3821 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından, kadının davasının ve ferilerinin kabulü, kusur belirlemesi, tazminat talebinin reddi, velayet ile ziynet alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK"nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun"un 44. maddesi ile de 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "72.070 TL" olarak belirlenmiştir.
Somut olayda mahkemece 45.269 TL ziynet alacağı talebinin kabulüne karar verilmiş olup, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağı davasına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle, erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacı erkeğin boşanma davası yönünden temyiz itirazlarına hasren yapılan incelemeye gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.16.09.2020 (Çrş.)