Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2411 Esas 2020/15390 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2411
Karar No: 2020/15390
Karar Tarihi: 15.12.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2411 Esas 2020/15390 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, suçlu bulduğu bir kişinin marketten çalmak istediği yiyecekleri çaldığı sırada yakalandığını ve suçun işlenme şekli itibariyle 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmamasının tartışılmadan bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması gerektiğine karar verdi. Ancak, tekerrüre esas alınan mahkûmiyetin uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olduğunu ve bu nedenle CMK'nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca davanın düşmesine karar verilmesinin öngörüldüğü belirtildi. Bu sebepten dolayı hüküm bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 145. maddesi
- 6545 sayılı Kanun
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddesi
- CMK'nın 231. maddesinin 10. fıkrası

2. Ceza Dairesi 2020/2411 E. , 2020/15390 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Ancak;
1-Dosya kapsamına göre suç tarihinde sanığın marketten çalmak istediği yiyecekleri değerinin azlığı ile suçun işlenme şekli itibariyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediği tartışılmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
Tekerrüre esas alınan mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la yeniden düzenlenen TCK’nın 191. maddesi ile aynı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddesinin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının kabulünde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 15/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.