MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki "toplu iş sözleşmesinden kaynaklı fark alacakları" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 3. İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 13.06.2013 gün ve 2011/711 E., 2013/496 K. sayılı kararın temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 22. Hukuk Dairesinin 19.02.2014 gün ve 2013/37794 E., 2014/2931 K. sayılı kararı ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.


HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, toplu iş sözleşmesinden kaynaklı ücret, ilave tediye ve ikramiye fark alacaklarının tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyizi üzerine Özel Dairece bozulmuş mahkemece önceki kararda direnilmiştir. Direnme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunda yapılan görüşmeler sırasında işin esasına girmeden önce davacı ...’in 15.12.1993 tarihinde sürekli işçi kadrosuna intibakının yapılmasına karşın, 1993 yılından itibaren uygulanan toplu iş sözleşmelerinin bulunmadığı, işin esasının incelenmesi için toplu iş sözleşmelerin temininin gerekip gerekmediği hususu önsorun olarak tartışılmış; yapılan görüşmede önsorunun bulunduğu ve bu nedenle anılan toplu iş sözleşmelerinin dosyaya eklenmesi için mahalline geri çevrilmesine karar verilmiştir.
O halde, mahkemece 1993 yılından itibaren uygulanan toplu iş sözleşmelerinin getirtilerek, belirtilen eksikliğin tamamlanmasından sonra Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmek üzere dosyanın mahalline geri çevrilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı noksanlığın tamamlanması için dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 22.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.