Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3627 Esas 2022/361 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK 85/2, 62/1, 50/4-1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık sürücü ... sevk ve idaresindeki nakliye aracı olarak kullandığı kapalı kasa kamyoneti ile meskun mahal içerisinde, azami hız limitinin 70 km olduğu, bölünmüş, asfalt kaplama devlet karayolu üzerinde gündüz vakti organize sanayi bölgesinden Etimesgut istikametine seyri sırasında olay mahalline geldiğinde aracın istikametine göre yolun sağından sol tarafına doğru karşıdan karşıya geçmekte olan kaplama üzerindeki yayalar ... ile ...'ya çarpması sonucu sanığın tali kusuru ile yayalardan ...'nun hayati tehlikeye neden olur, basit tıbbi müdahale ile giderilemez ve vücudundaki çoklu kemik kırıklarının hayati fonksiyonlara etkisi ağır(6) derece olacak nitelikte yaralanmasına ve diğer yaya ...'nun ölümüne sebebiyet verdiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna, oluşa ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK'nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2-Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve cezanın hapse çevrileceğinin ihtaratı yerine infazı kısıtlar biçimde "taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin sanığa ihtarına'' ibaresine yer verilerek TCK'nın 52/4. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün (4) numaralı bendinde yer alan "... Hapis cezasının 5237 Sayılı TCK'nın 50/4 maddesi ve fıkrası delaletiyle aynı yasanın 50/1-a maddesi gereğince seçenek yaptınım olan ADLİ PARA CEZASINA çevrilmesine" ibaresi çıkarılarak yerine "Sanığa verilen 2 yıl 11 ay hapis cezasının TCK 50/4-1.a. maddesi gereğince, sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önünde bulundurularak adli para cezasına çevrilmesine, TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının uygulanmasına esas tam gün sayısının 1060 gün olarak belirlenmesine" ibaresinin eklenmesi ve hükmün (5) numaralı bendinde yer alan "taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin sanığa ihtarına'' ibaresi hükümden çıkarılarak yerine "sanık hakkında hükmolunan adli para cezasına ilişkin taksitlerden birinin ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve cezanın hapse çevrileceğinin ihtarına (ihtar edildi)" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün; DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/01/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.