MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Antalya 3. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 07/03/2017 tarih ve 2016/181-2017/142 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilince hazırlanan ve satışı yapılan “Antalya Şehir Rehberi”nin iki sayfasının müvekkilinin izni olmaksızın yasaya aykırı bir şekilde davalı tarafından yayınlanan “Tempo” dergisinin ekinde verilen Antalya(2) İl rehberi adlı ekte aynen kullanıldığını, bu durumun müvekkilinin maddi ve manevi haklarını ihlal ettiğini ileri sürerek, 5846 sayılı Kanunun 68. maddesi uyarınca telif ücreti bedeli olarak 25.000,00 TL maddi tazminat ile 50.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini ve karar özetinin ilanını talep ve dava etmiş olup, maddi tazminat talebinin 20.000 TL"lik kısmını atiye terketmiştir.
Davalı vekili, davaya konu yayının eser niteliğinin bulunmadığını ve müvekkilince dağıtılan 160 sayfalık ekte davaya konu bölümün çok küçük bir yer tutup yayına bir etkisinin olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yeniden yapılan yargılama sonunda; iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının izinsiz olarak davacıya ait eserin 52 ve 53 sayfalarını kendisi tarafından yayınlanan Tempo Dergisinin 12 ve 13 sayfasında yayınlayarak yasaya aykırı davrandığı, bu durumda davacının telif ücreti isteyebileceği, isteyebileceği telif ücretinin 1.000,00 TL olduğu, tazminatın ise Kanunun 68. maddeye göre üç katına kadar hükmedilebileceği, 5846 sayılı Yasa"nın 18/2 maddesi gereğince eserin mali haklarına sahip olup, manevi hakların sahibi olmadığı, davalı eyleminin genel hükümler uyarınca davacı şirket tüzel kişiliğinin şahsi hakkına tecavüz olarak kabul edilemeyeceği gerekçesiyle davacının maddi tazminat davasının kısmen kabulü ile 3000 TL tazminatın davalıdan tahsiline, fazlaya dair atiye bırakılan kısım için istem ile manevi tazminat isteminin ise reddine, yargılama giderlerinin ise kabul ve reddedilen maddi tazminat miktarına göre taraflardan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 169,03 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 08/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.