MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, taraflar arasında elektrik abonelerinin sayaçları okuma, kesme, açma işi ile sözleşme imzalandığını, kendilerinin alt işveren olduğu, bir işçinin kıdem tazminatı olduğu gerekçesi ile kendi hak edişlerinden icra takibine konu meblağın kesildiğini, davalının yapmış olduğu haksız kesintisi dolayısıyla 2.500,00TL asıl alacak ve yasal faiz istemiyle harç makbuzuna göre 16.02.2012 tarihinde izmir 12. İcra Müdürlüğü 2012/1688 E sayılı dosyası ile icra takibi başlattıklarını, yapılan haksız itiraz nedeniyle takibin durduğunu ileri sürerek, itirazın iptali ile takibin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava dışı Mustafa Yaldız isimli işçinin işine son verilmesi nedeniyle kıdem tazminatının ödendiğini, sözleşmeye göre işçi alacaklarının davacının ödemekle yükümlü olduğunu, yapılan kesintinin hukuka uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davalının kesintiye konu ettiği, işçinin kıdem alacağının henüz dolmadığı keza işletmeyi yeni ihale ile alan şirket nezdinde çalışmaya devam ettiği, itirazın iptalinin de yalnızca kıdem tazminatına özgülendiği, yapılan kesintide kıdem tazminatından başka alacaklar da olduğu, ancak taleple bağlılık ilkesi gereğince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19. maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080,00 TL"dir.
Dava dilekçesinde, 2.500,00 TL tutarında icra takibine yapılan itirazın iptali mahkemece, 1.886,87 TL"sının kabulüne karar verilmiştir. Davalı aleyhine kabul edilen kısım ve davacı aleyhine red edilen kısım yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davacı vekili ile davalının temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekili ve davalının temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harçların istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 27.11.2019 tarihinde oybirliğiyle kabul edildi.