9. Hukuk Dairesi 2010/44206 E. , 2013/3917 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ (KARTAL 3. İŞ MAH.)
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, aile destek primi alacağı ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde davacının dava şirket işyerinde çalışırken iş sözleşmesini haklı olarak feshettiğini, fazla mesai yaptığını, 2008 yılı Mart ve Nisan ayı ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek kıdem tazminatı ile diğer bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde davacının müvekkili şirkette modelhane bölümünde çalışırken yapmış kalıp hatasından dolayı bluzların yanlış dikilmesine neden olduğunu ve böylece müvekkili şirketi zarara uğrattığını, ücretinden tutanakla kesinti yapıldığını, hamile olması sebebi ile 26/04/2008-23/06/2008 tarihleri arasını kapsayacak şekilde istirahat raporu sunduğunu, kendi isteği ile 06/10/2008 tarihine kadar ücretsiz izin talep ettiğini izninin bittiği tarihte yeniden 4 aylık ücretsiz izin talep ettiğini, 02/02/2009 tarihinde izinden döneceğini beyan etmesine rağmen habersiz olarak işe dönmediğini bu nedenle 05/02/2009 tarihli ihtarname ile haklı nedenle son verildiğini beyanla haksız ve yasal dayanaktan yoksun davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir
E)Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine,
2-Davacının fazla mesai yapıp yapmadığı taraflar arasında ihtilaflıdır.
Mahkemece bilirkişi raporu benimsenerek davacının fazla mesai ücreti hüküm altına alınmıştır.
Davacının fazla mesai yaptığını ispatlamak için dinlettiği tanıklardan biri 2008 Şubat ayından, diğeri 2008 yılı ocak ayından itibaren davalı işyerinde çalışmaya başlamışlardır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacı tanık beyanlarına dayanılarak davacı lehine 15.08.2005-26.04.2008 arası dönem için fazla mesai ücreti hesap edilmiştir.
Çalışma saatlerini ve günlerini belirleme işverenin yönetim yetkisi kapsamında olup bu bağlamda işyerinde fazla çalışma yapılıp yapılmayacağı, şayet yapılacaksa hangi günlerde ve hangi saatler arasında yapılacağı işveren tarafından belirlenecektir. Bu belirlemenin de işçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğu, işyeri politikası v.b gibi sebeplerden dolayı zaman içerisinde değişkenlik gösterebileceği kuşkusuzdur.
Dolayısıyla fazla çalışmaya ilişkin ispat külfeti altında olan davacının talep ettiği döneme ilişkin fazla çalışma ücretini, tanık deliline dayanarak ispat etmek istemesi halinde ancak bu dönemde aynı işyerinde çalışan tanık anlatımları ile ispat külfetini gerçekleştirebilceğinin kabulü gerekir.
Hal böyle iken, işbu davada fazla çalışmaya yönelik tanık anlatımları 2008 yılı hariç hükme esas alınamaz. Bu nedenle mahkemece davacı tanıklarının çalıştıkları dönem belirlenerek bu dönemle sınırlı olarak davacının fazla mesai ücret talebinin kabulü ile, davacı tanıklarının çalışmadıkları döneme ilişkin fazla mesai talebinin reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 04.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.