Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5468 Esas 2022/357 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 62/1, 51/1-3-6-7-8. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan “Basit Yargılama Usulü” başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan “Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.” şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada mahkemece genel hükümlere göre yargılamaya devam edilip karar verildiği gözetildiğinde mahkemenin uygulama yapılmayacağına ilişkin takdirinin olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Öğrenci servis minibüsü şoförü olan sanığın, gündüz idaresindeki minibüs ve içinde öğrencilerle birlikte seyir halinde iken, 10 yaşındaki mağdurun midesinin bulandığını ve kusacağını sanık şoföre söylemesi üzerine, şoförün orta kapıyı açarak kavşak içinde durduğu, mağdurun kusmak için kapıya yaklaştığı ve açılan ilave basamaktan indiği sırada düşerek basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda; servis minibüsü üzerinde makine mühendisi bilirkişinin yaptığı incelemede özetle “...Karsan tarafından üretilen J10 tipi ticari aracın orta kapılarının araç durduktan ve el freni çekildikten sonra elektronik sistemin harekete geçerek kapılarının açıldığı, el freni bırakıldığı anda ise kapıların tekrar otomatik olarak kapanacak şekilde donatıldığı, sözkonusu olayda sürücünün kapıları açmaya yarayan düğmeye bastıktan sonra kapı ve ilave basamak açılmaya başladığı sırada, kapı ve ilave basamak tam açılmadan mağdurun acele ederek, dikkatsiz bir şekilde araçtan inmeye çalışması sonucu dengesini kaybederek araçtan düştüğü kanaatine varıldığı...” sonucuna varıldığı, sanığın aşamalardaki tüm ifadelerinde aracı tamamen durdurduğu ve el frenini çektiği ifadesi de dikkate alındığında; tamamen duran araçtan inmeye çalışan ilkokul öğrencisi mağdurun düşerek yaralanmasından dolayı sanığın, -okul servis araçlarında yardımcı eleman bulundurma zorunluluğunu düzenleyen 17/09/2009 tarihli Resmi Gazetede yayılanan Milli Eğitim Bakanlığı Okul Servis Araçları Hizmet Yönetmeliğinin 5. maddesinin 1. Fıkra (b) bendinde "taşıt içi düzeni sağlamak, okul öncesi eğitim ve ilköğretim öğrencilerinin inme ve binmeleri sırasında yardımcı olmak üzere rehber personel bulundurmakla" yükümlüdür- düzenlemesi gereği, yardımcı personel bulundurmaması nedeni ile kusurlu olduğu yönündeki kabulünün, oluşa ve dosya kapsamına uygun olduğu görülmekle, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ve sanık müdafiinin, olay tarihinde resmen servis taşımacılığı yapılmadığına, okulların 15 Eylül günü açılması ile birlikte yardımcı elamanın çalışacağına, kusuru bulunmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 18.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.