Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9912 Esas 2021/3920 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9912
Karar No: 2021/3920
Karar Tarihi: 21.04.2021

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9912 Esas 2021/3920 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2009 ve 2010 yıllarında sahte fatura kullanma suçlarına ilişkin raporlar sebebiyle suç duyurusunda bulunuldu. Ancak rapor değerlendirme komisyonunun mütalaası gereklidir ve mütalaa usulüne uygun şekilde verilip verilmediği sorularak karar verilmesi gerektiği dikkate alınmadan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Bu nedenle karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 6009 sayılı Kanun'un 13. maddesi
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 367. maddesi (1. fıkra)

11. Ceza Dairesi 2017/9912 E. , 2021/3920 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

01.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2010 tarihli 6009 sayılı Kanun"un 13. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 367. maddesinin birinci fıkrasında "Yaptıkları inceleme sırasında 359. maddede yazılı suçların işlendiğini tespit eden Vergi Müfettişleri ve Vergi Müfettiş Yardımcıları tarafından ilgili rapor değerlendirme komisyonunun mütalaasıyla doğrudan doğruya ve vergi incelemesine yetkili olan diğer memurlar tarafından ilgili rapor değerlendirme komisyonunun mütalaasıyla vergi dairesi başkanlığı veya defterdarlık tarafından keyfiyetin Cumhuriyet Başsavcılığına bildirilmesi mecburidir." hükmünün bulunması, sanık hakkında 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçlarına ilişkin düzenlenen 16.03.2011 tarihli vergi suçu raporlarına istinaden Isparta Defterdarlık Gelir Müdürlüğünün 21.03.2011 tarihli mütalaası ile doğrudan doğruya suç duyurusunda bulunulduğunun anlaşılması karşısında; mütalaa tarihi itibarıyla rapor değerlendirme komisyonunun mütalaasının zorunlu olduğu dikkate alınarak, 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi gereğince usulüne uygun şekilde mütalaa verilip verilmeyeceği sorularak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.