Danıştay 8. Daire 2017/1158 Esas 2021/2163 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2017/1158
Karar No : 2021/2163

DAVACI : … Kolej Eğitim Yay. Taş. Tic. A.Ş.

VEKİLİ : Av. …, Av. …

DAVALI : … Bakanlığı

VEKİLİ : Av. …

DAVANIN KONUSU :
13/01/2017 günlü, 29947 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Milli Eğitim Bakanlığı Özel Öğretim Kurumları Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi ile değiştirilen asıl Yönetmeliğin 11. maddesinin 4. fıkrasının iptali istemiyle açılmıştır.

DAVACININ İDDİALARI :
Özel öğretim kurumlarının kamera sistemi kurmak zorunda bırakılmaması, bunun yerine özel ve mahrem kalması gereken tuvalet, lavabo ve ibadethane dışındaki tüm alanlara kurabilme yetkisinin tanınması gerektiği, kamera sistemi kurma zorunluluğu olan lokasyonların açıkça belirtilmediği, açıkça belirtilen yerlerin sadece bahçe kapısı ve bina girişi olduğu, “benzeri birimler” ifadesiyle bu yerler dışında nerelere kamera sistemi kurulacağına ilişkin tartışmaya açık düzenleme yapıldığı, özel yaşam alanı olarak görülmesi mümkün olmayan derslik ve ders yapılan bölümler, öğretmenler odası, yönetici ve diğer çalışma/dinlenme odaları, kütüphane ve spor salonuna kamera sistemi kurma yasağı getirilmesinin haklı bir temelinin bulunmadığı, yasak getirilen alanlardan tuvalet, lavabo ve ibadethane dışındaki okulun tüm alanlarında güvenlik amaçlı kamera sistemi kurulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVALININ SAVUNMASI :
Resmi okullarda uygulanan kamera sisteminin özel okullarda da uygulanmasının olağan olduğu, dava konusu edilen düzenlemenin en temel amacının okuldaki öğrencileri harici ve dahili tehlikelerden korumak olduğu, dava konusu düzenlemede muğlaklık ve okullar aleyhine değerlendirilebilecek bir tutarsızlık bulunmadığı, düzenleme önceliği verilmesi gereken alanların ayrıca düzenlendiği, kamera koyulmaması gereken yerlerin bir kısmını sayarak okul içerisinde bulunabilecek benzeri alanların da kamera sistemi dışında tutulmasının benimsendiği ileri sürülerek dava konusu düzenlemenin hukuka uygun olduğu savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Davanın reddi gerektiği düşünülmektedir.

DANIŞTAY SAVCISI : …

DÜŞÜNCESİ : Dava; 13/01/2017 günlü, 29947 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Milli Eğitim Bakanlığı Özel Öğretim Kurumları Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına İlişkin Yönetmeliğin 8.maddesi ile değiştirilen asıl Yönetmeliğin 11.maddesinin 4.fıkrasının iptali istemiyle açılmıştır.
Anılan maddede, "Okullarda, bahçe giriş ve bina kapıları öncelikli olmak üzere, en az on beş gün süreyle görüntü kayıtlarını depolayacak güvenlik kamera sistemi kurulur. Ancak, derslik ve ders yapılan bölümler, öğretmenler odası, yönetici ve diğer çalışma/dinlenme odaları, rehberlik odası, kütüphane, spor salonu, yüzme havuzu, tuvalet lavabo, ibadethane ve benzeri birimlerin içini görecek şekilde güvenlik kameraları yerleştirilemez.” düzenlemesine yer verilmiştir.
Davacı; okullarda kamera sistemi kurma zorunluluğu getirmenin yasal bir dayanağının bulunmadığını, kamera sistemi kurma zorunluluğunun bulunmadığı alanlar belirlenirken "ve benzeri birimler" ifadesi kullanılmasının belirsizliğe yol açacağını, bu düzenlemede öğrenci güvenliğinin sağlanması amaçlanıyor ise, kamera kurma yasağı getirilen alanların da, tamamen özel alan ve özel kalması gereken tuvalet ve lavabolar ile ibadethaneler, hariç olmak üzere bu yasaklamanın dışında bırakılmaması gerektiğini öne sürerek düzenlemenin iptalini istemektedir.
Milli Eğitim Bakanlığı Özel Öğretim Kurumları Yönetmeliğinin "Dayanak" başlıklı 3. maddesinde, Yönetmeliğin 5580 sayılı Kanun ile 652 sayılı Milli Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 13. ve 36. maddelerine dayanılarak hazırlandığı hükme bağlanmıştır.
652 sayılı KHK'nin 13.maddesinde Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğünün görevleri sayılmış; maddenin 1/a bendinde, Bakanlığın ilgili birimleriyle işbirliği içinde yükseköğretim dışındaki her kademedeki özel öğretim kurumlarının açılmasına izin vermek ve bunları denetlemek anılan Genel Müdürlüğün görevleri arasında sayılmış; 36.maddesinde ise, Bakanlığın görev, yetki ve sorumluluk alanına giren önceden kanunla düzenlenmiş konularda idari düzenlemeler yapabileceği hükmüne yer verilmiştir.
Dava konusu Yönetmeliğin diğer dayanağı olan 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanununun 4.maddesinde kurum binalarının nitelikleri, bu binalarda açılabilecek kurumlar ile her türlü tesis ve donanıma ilişkin standartların Bakanlıkça belirleneceği öngörülmüştür.
Yukarıda yer alan mevzuat hükümleri birlikte değerlendirildiğinde, Bakanlığın bu konuda düzenleme yapma yetkisine sahip olduğu sonucuna varılmakta olduğundan, davacının, dava konusu düzenlemenin yasal dayanağının bulunmadığı yönündeki iddiasında hukuki isabet görülmemiştir.
Öte yandan, Milli Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitim ve İlköğretim Kurumları Yönetmeliğinin 2.maddelerinde, bu Yönetmeliğin, Milli Eğitim Bakanlığına bağlı resmi ve özel, okul öncesi eğitim ve ilköğretim kurumlarının görev ve işleyişine ilişkin usul ve esasları kapsadığı ifade edildikten sonra "Öğrenci sağlığı ve okul güvenliği" başlıklı 78.maddesinin 2.fıkrasında; " Güvenli okul ortamının sağlanması için her türlü eğitim ve rehberlik faaliyetlerine önem verilir. Çalışanların ve öğrencilerin fiziki ve psikolojik şiddetten korunması için iletişim araçları ile kamera ve alarm sistemlerinden yararlanılarak gerekli tedbirler alınır." düzenlemesine yer verilmiştir.
Bu düzenlemelere paralel düzenlemeler Milli Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliğinin 218.maddesinin uyuşmazlık tarihindeki halinde de yer almıştır.
Yukarıda değinilen düzenlemeler ile resmi okullarda güvenliğin sağlanması için getirilen kamera sisteminin, dava konusu düzenleme ile özel okullarda da uygulanmasına olanak sağlanmıştır.
Dava konusu düzenlemenin amacının öğrencileri harici ve dahili tehlikelerden korumak olduğu dikkate alındığında, okullarda bahçe girişi ve bina kapılarında güvenlik kamera sistemi kurulmasını zorunlu tutan düzenlemede kamu yararına aykırılık bulunmamaktadır.
Öte yandan, yine anılan düzenlemede istisnalar da öngörülmüş olup, istisnai alanların öğretmenlerin ve öğrencilerin özel alanlarını ihlal etmeyecek şekilde düzenlendiği dikkate alındığında, dava konusu düzenlemede bu yönüyle de hukuka aykırılık görülmemiştir.
Davacı tarafından, kamera sistemi kurma zorunluluğunun bulunmadığı alanlar belirlenirken "ve benzeri birimler" ifadesi kullanılmasının belirsizliğe yol açacağı öne sürülmekte ise de, öğretmenlerin ve öğrencilerin özel alanlarını ihlal edecek nitelikte olan alanların kamera sistemi kurma zorunluluğunun dışında tutulduğu anlaşıldığından, bu nitelikte olan ancak düzenlemede sayılmayan alanlar yönünden "ve benzeri birimler" ifadesi kullanılmasının belirsizliğe yol açtığından bahsedilmesine olanak bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, yasal dayanaktan yoksun bulunan davanın reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ SÜREÇ :
Dava;13/01/2017 günlü, 29947 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Milli Eğitim Bakanlığı Özel Öğretim Kurumları Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi ile değiştirilen asıl Yönetmeliğin 11. maddesinin 4. fıkrasının iptali istemiyle açılmıştır.

İNCELEME VE GEREKÇE:
ESAS YÖNÜNDEN:
İlgili Mevzuat:
Milli Eğitim Bakanlığı Özel Öğretim Kurumları Yönetmeliği'nin "Dayanak" başlıklı 3. maddesinde, Yönetmeliğin 5580 sayılı Kanun ile 652 sayılı Milli Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamesine dayanılarak hazırlandığı hükme bağlanmıştır.
Milli Eğitim Bakanlığı Özel Öğretim Kurumları Yönetmeliği'nin 11. maddesinin 4. fıkrasında, "Okullarda, bahçe giriş ve bina kapıları öncelikli olmak üzere, en az on beş gün süreyle görüntü kayıtlarını depolayacak güvenlik kamera sistemi kurulur. Ancak, derslik ve ders yapılan bölümler, öğretmenler odası, yönetici ve diğer çalışma/dinlenme odaları, rehberlik odası, kütüphane, spor salonu, yüzme havuzu, tuvalet lavabo, ibadethane ve benzeri birimlerin içini görecek şekilde güvenlik kameraları yerleştirilemez.” düzenlemesine yer verilmiştir.
652 sayılı KHK'nın 13. maddesinde Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğü'nün görevleri sayılmış; maddenin 1/a bendinde, Bakanlığın ilgili birimleriyle işbirliği içinde yükseköğretim dışındaki her kademedeki özel öğretim kurumlarının açılmasına izin vermek ve bunları denetlemek anılan Genel Müdürlüğün görevleri arasında sayılmış; 36. maddesinde ise, Bakanlığın görev, yetki ve sorumluluk alanına giren önceden kanunla düzenlenmiş konularda idari düzenlemeler yapabileceği hükmüne yer verilmiştir.
5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanununun 4. maddesinde kurum binalarının nitelikleri, bu binalarda açılabilecek kurumlar ile her türlü tesis ve donanıma ilişkin standartların Bakanlıkça belirleneceği öngörülmüştür.
Millî Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitim Ve İlköğretim Kurumları Yönetmeliği'nin 78. maddesinde ve Milli Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği'nin 218. maddesinde ise güvenli okul ortamının sağlanması için her türlü eğitim ve rehberlik faaliyetlerine önem verileceği, çalışanların ve öğrencilerin fiziki ve psikolojik şiddetten korunması için iletişim araçları ile kamera ve alarm sistemlerinden yararlanılarak gerekli tedbirler alınacağı hüküm altına alınmıştır.

Dava Konusu Yönetmeliğin İncelenmesi:
Yukarıda yer verilen 652 sayılı KHK'nın 13. ve 36. maddesi ile ve 5580 sayılı Kanun'un 4. maddesinin birlikte değerlendirilmesi neticesinde, davalı Milli Eğitim Bakanlığı'nın uyuşmazlık konusu alanda düzenleme yapma yetkisine sahip olduğu anlaşılmış olup; davacının dava konusu düzenlemenin yasal dayanağının bulunmadığı yönündeki iddiasına itibar edilmemiştir.
Dava konusu düzenleme ile okullarda güvenliğin sağlanması amacıyla bahçe giriş ve bina kapıları öncelikli olmak üzere kamera sistemi kurulması yönünde düzenleme yapılmış, bununla birlikte derslik ve ders yapılan bölümler, öğretmenler odası, yönetici ve diğer çalışma/dinlenme odaları, rehberlik odası, kütüphane, spor salonu, yüzme havuzu, tuvalet lavabo, ibadethane ve benzeri birimlerin içini görecek şekilde güvenlik kameraları yerleştirilemeyeceği kuralına yer verilerek güvenlik kamera sistemi kurulması kuralına belirli alanlar/mekanlar bakımından istisnalar öngörülmüştür.
Milli Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitim ve İlköğretim Kurumları Yönetmeliğinin "Öğrenci sağlığı ve okul güvenliği" başlıklı 78. maddesinin 2. fıkrası ve Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği'nin 218. maddesinde yer alan resmi okullarda güvenli okul ortamının sağlanması için getirilen kamera sisteminin, dava konusu düzenleme ile özel okullarda da uygulanmasına olanak sağlandığı ve dava konusu düzenlemenin amacının öğrencileri harici ve dahili tehlikelerden korumak olduğu dikkate alındığında, okullarda bahçe girişi ve bina kapılarında güvenlik kamera sistemi kurulmasını zorunlu tutan düzenlemede kamu yararı ve hizmet gereklerine aykırılık görülmemiştir.
Ayrıca her ne kadar davacı tarafından güvenlik kamerası yerleştirilemeyecek alanlar bakımından "...ve benzeri birimler" ifadesi kullanılmasının belirsizliğe yol açacağı iddia edilmekte ise de; madde metninde sayılan istisnaların öğretmenlerin ve öğrencilerin özel nitelikteki alanlarına işaret ettiği, bu çerçevede öğrenci ve/veya öğretmenler açısından belirtilen nitelikte olan ancak düzenlemede sayılmayan benzer alanlar yönünden "...ve benzeri birimler" ifadesi kullanılmasının düzenlemenin amacı göz önüne alındığında belirsizliğe yol açtığından bahsedilmesine olanak bulunmadığı anlaşılmaktadır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. 13/01/2017 günlü, 29947 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Milli Eğitim Bakanlığı Özel Öğretim Kurumları Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi ile değiştirilen asıl Yönetmeliğin 11. maddesinin 4. fıkrası yönünden DAVANIN REDDİNE,
2. Ayrıntısı aşağıda gösterilen toplam … TL yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına,
3. Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca … TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine,
4. Posta gideri avansından artan tutarın kararın kesinleşmesinden sonra istemi halinde davacıya iadesine,
5. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen 30 (otuz) gün içerisinde Danıştay Dava Daireleri Kuruluna temyiz yolu açık olmak üzere,
07/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.