Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/4473 Esas 2019/3548 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/4473
Karar No: 2019/3548
Karar Tarihi: 08.05.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/4473 Esas 2019/3548 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı belediye, toplu ulaşım sistemi için para alınması kararı uyarınca 50.000 TL ödemiş fakat daha sonra meclis kararlarının iptali sonucu davalı belediyenin tahsil ettiği paranın hukuki dayanağı ortadan kalkmıştır. Davacı, davalının sözleşme hükümlerine uymadığı gerekçesiyle 50.000 TL'nin faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar verirken, davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuş ancak temyiz edilerek onanmıştır. Davalının karar düzeltme isteği reddedilmiştir. Kanun maddeleri: HUMK 440, HUMK 442/3.

11. Hukuk Dairesi 2017/4473 E. , 2019/3548 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Edirne 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 08/09/2015 gün ve 2015/144 - 2015/592 sayılı kararı onayan Daire"nin 12/06/2017 gün ve 2016/7373 - 2017/3631 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ... meclisi tarafından 05.01.2007 tarih 2007/04-28 sayılı kararı ile toplu ulaşım sisteminin kabul edildiğini, bu toplu ulaşım sistemine dahil olacak minibüs esnafından meclis kararı uyarınca para alınmasının kararlaştırıldığını, bu karar uyarınca davacının makbuzla 50.000,00 TL toplu ulaşım hat uzatma bedelini davalının banka hesabına yatırdığını, Edirne İdare Mahkemesinin meclis kararını iptal ettiğini, daha sonra belediye meclisinin bu konuda aldığı benzer kararların da iptaline karar verildiğini, davalı belediyenin tahsil ettiği paranın hukuki dayanağının ortadan kalktığını, davalının davacı ile arasında olan anlaşma hükümlerine uymadığını belirterek 50.000,00 TL’nın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia ve tüm dosya kapsamına göre davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 08/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.