Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7170 Esas 2019/1972 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ..."in tekerrüre esas sabıkası bulunmasına karşın, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya kapsamına göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıkların, inşaatta kullanılmak üzere inşaat sahasına bırakılan malzemeleri çalmaları şeklindeki eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nun 142/1-e maddesinde düzenlenen suça uyduğu gözetilmeden, aynı Kanun"un 141. maddesinde düzenlenen suçtan uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
2-Sanık ... hakkında, hırsızlık suçundan verilen hapis cezası hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinde sayılan nesnel ve öznel koşulların değerlendirilip buna ilişkin gerekçelerin gösterilmesi gerektiği, sanığın adli sicil kaydında daha önce kasıtlı suçtan mahkumiyetinin bulunmadığı, müştekinin de herhangi bir zararının olmadığı, öznel koşullar yönünden olaya bakıldığında, sanığın tüm aşamalarda suçunu tevilli olarak ikrar ettiği ve duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz bir davranışının da bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında ""...sanığın sabıkası olduğundan..."" şeklinde yasal olmayan ve yetersiz gerekçe ile hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3-Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nun 141 ve 62/1. maddeleri uyarınca belirlenen 10 ay hapis cezalarının, adli para cezalarına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
4-18/06/2014 tarihinde kabul edilip 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesinin “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet Savcısı"nın kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklinde düzenlenmesi karşısında; adli para cezasının ödenmemesi durumunda, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine dair sanıklara ihtarda bulunulması suretiyle anılan Kanun hükmüne aykırı davranılması,
5-İştirak halinde suç işleyen sanıklardan sarfına sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yapılan yargılama giderlerinin ise payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin hangi sanıktan ve ne şekilde tahsil edileceğinin kararda gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının korunmasına, 19.02.2019 günü oy birliğiyle karar verildi.