MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
[5. Kolordu Komutanlığı Askeri Mah. (Kapatılan)]
SUÇ : 1632 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, 353 sayılı Kanun"un 52’nci maddesinin, “Asker kişilere yapılacak tebliğler üst makam aracılığı ile ve ilgiliden alınacak bir belge karşılığı yapılır” şeklinde, 52/4’üncü maddesinin “Tebligat Kanunu hükümleri askeri mahkemelerde de uygulanır” şeklinde düzenlendiği, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun “Askerî şahıslara tebligat” başlıklı 14’üncü maddesinde de; “Astsubaylar hariç olmak üzere erata yapılacak tebliğler, kıta kumandanı ve müessese amiri gibi en yakın üste yapılır.” hükme yer verildiği, buna göre 08/03/2017 tarihli temyiz dilekçesinde askerlik hizmetinin devam ettiğini ifade eden ve dilekçesini askerlik yaptığı Birlik Komutanlığının bulunduğu Edirne ilinden ibraz eden sanığa usule uygun olmayan şekilde bilinen son adresinde 28/02/2017 tarihinde tebligat yapılmış olması nedeniyle yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın öğrenme üzerine yaptığı 08/03/2017 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu, anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1)Kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nin 50/1-a maddesi yerine TCK"nin 50/a maddesinin gösterilmesi, yine gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nin 52/2. maddesinin gösterilmesi gerekirken TCK"nin 52. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2) Adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin sevk maddesi olarak TCK"nin 52/4. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3) TCK"nin 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye kısmen uygun olarak, hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca, hükmün 5. fıkrasında yer alan “..50/a, 52’nci maddeleri” ibaresinin çıkartılıp yerine “50/1-a ve 52/2’nci maddeleri” ibaresinin eklenmesi, yine hükmün 5. fıkrasında yer alan “...sanıktan yirmi dört eşit aylık taksitler halinde tahsiline, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” cümlelerinin çıkartılıp yerine "...TCK’nin 52/4. maddesi gereğince yirmi dört eşit aylık taksitler halinde sanıktan tahsiline, taksitlerden birisinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edilebileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında Cumhuriyet Başsavcılığınca hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarına" cümleleri yazılması suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.