Nitelikli zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/8574 Esas 2018/726 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli zimmet
HÜKÜM : Eylemin basit zimmet olarak kabulüyle mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Gerekçeli kararın Maliye Bakanlığı Baş Hukuk Müşavirliğine ve Muhakemat Genel Müdürlüğüne 27/01/2014 ve 05/02/2014, Karabük İl Defterdarlığına da 16/06/2016 tarihlerinde tebliğ edildiği halde CMUK"nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre içerisinde temyiz talebinde bulunulmadığı, aynı genel müdürlüğe yapılan ikinci tebligat ile Dairemizin 09/05/2016 tarih ve 2014/4021 Esas, 2016/4779 Karar sayılı tevdiinden sonra defterdarlığa yapılan tebligatın temyiz süresini yeniden başlatmayacağı ve müşteki Hazine vekiline hükmü temyiz etme hakkı da vermeyeceğinden temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin sanık müdafiin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yenice İlçe Özel İdare Müdürlüğünde gerçekleştirme görevlisi ve mutemet olarak görev yapan sanığın İlçe Özel İdare Müdürlüğünün 16/10/2007 tarih ve 450 TL tutarlı, 25/08/2008 tarih ve 245 TL tutarlı gönderme emri belgeleri üzerinde değişiklik yaparak ...’na iadesi gereken 695 TL ihale teminatını bankadan kendi adına çektiği halde muhasebe kayıtlarına ilgilisine iade edilmiş gibi kaydederek zimmet suçunu işlediği iddia ve kabul olunan olayda, Yenice İlçe Özel İdare Müdürlüğü ve Ziraat Bankası Yenice şubesinden 16/10/2007 ve 25/08/2008 tarihli gönderme emrine ilişkin tüm evrakların temini ile onaylı bir örneğinin dosya arasına alınmasından, teminat iadelerindeki ödeme usulünün ve sanığın teminat iadelerine konu parayı bankadan çekme yetkisi bulunup
bulunmadığının ilgili kurumdan sorulmasından sonra paranın sanık tarafından usulsüz olarak çekildiğinin tespiti halinde yasal tevdii unsuru gerçekleşmeyeceği cihetle eyleminin kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık suçunu oluşturacağı nazara alınarak yasal tevdiin gerçekleşip gerçekleşmediği hususu açıklığa kavuşturulup sonucuna göre suç niteliğinin tayin ve takdiri yerine eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
Hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanık hakkında TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmolunmaması,
5237 sayılı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması sırasında hak yoksunluğunun hükmolunan ceza miktarının yarısından az olamayacağı cihetle sanığın 10 ay 13 gün süreyle TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kullanmasının yasaklanması yerine 10 ay 12 gün süreyle yasaklanmasına karar verilmesi,
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Karabük Yenice Sulh Ceza Mahkemesinin 12/10/2006 tarih ve 2006/31 Esas, 2006/182 Karar sayılı ilamına konu adli para cezasının miktarı itibariyle 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 1412 sayılı CMUK"nın 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı Kanunun 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden hakkında TCK"nın 58/6. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 14/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.