Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/9688 Esas 2020/4196 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9688
Karar No: 2020/4196
Karar Tarihi: 20.10.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/9688 Esas 2020/4196 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğa cinsel taciz suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet hükmü verdi. Ancak, suçun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve daha sonra yürürlüğe giren kanun düzenlemeleri nedeniyle, Anayasa Mahkemesi kararına istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve yeniden değerlendirilecek. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. madde detaylı olarak açıklandı.

14. Ceza Dairesi 2018/9688 E. , 2020/4196 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Cinsel taciz suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın işlediği cinsel taciz suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 20.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.