MAHKEMESİ : Yargıtay 4. Hukuk Dairesi (İlk Derece)



Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan incelemesi sonucunda ilk derece mahkemesi sıfatıyla Yargıtay 4. Hukuk Dairesince;
“DAVA: Dava dilekçesinde, davacının avukat sıfatını taşıdığı; açtığı manevi tazminat istemli davada reddi hakim talebinde bulunulduğu ve refik hakim tarafından yapılan incelemede, davacının akli melekelerinin yerinde olup olmadığının belli bulunmadığı gerekçesine yer verilerek ayrımcılık yapıldığı; yine, Samsun Asliye 1. Hukuk Mahkemesi"nin 2011/326 esas sayılı dosyasının yargılaması sırasında, davacı hakkındaki hastane kayıtlarına yer verilerek psikolojik rahatsızlık geçirdiğinin belirtildiği; bu durumun özel hayatın gizliliğine aykırı olduğu; ihbar olunan hakimler tarafından yasanın açık hükümlerinin ihlal edildiği ileri sürülerek, 20.000,00-TL manevi tazminata hükmedilmesi, talep ve dava olunmuştur.
CEVAP: Cevap dilekçesinde, davanın süresinde açılmadığı ve sorumluluk koşullarının oluşmadığı savunulmuştur.
GEREKÇE: Dava, hakimlerin hukuki sorumluluğuna dayalı olarak manevi tazminat istemine ilişkindir.
Hakimlerin yargısal faaliyetleri nedeniyle sorumlulukları, HMK"nun 46-49. maddelerinde düzenlenmiş bulunmaktadır. Yasada gösterilen sorumluluk nedenleri, örnek niteliğinde olmayıp; sınırlı ve sayılı durumları ifade etmektedir.
Somut olayda, sorumluluğa dayanak yapılan olgu; davacı ile ilgili olarak hukuki ehliyet konusunda yapılan işlemlere ilişkindir. Bu iddia, davanın karşı tarafı olanlarca ileri sürülmüş; yargılama makamları da olağan çerçevede araştırma, inceleme ve karar tesis etmiştir. Salt bu nedenle, hukuki sorumluluk söz konusu edilemez. Şu durumda, davanın reddine karar verilmesi gerekir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 49. maddesi uyarınca, davanın esastan reddi halinde disiplin para cezasının takdir edilerek hüküm altına alınması gerekir. Bu konuda, para cezasında yeniden değerleme oranında yapılması gereken arttırım miktarı ile dava konusu olayın gelişim biçimi ve dosyaya yansıyan olgular göz önünde tutulmuştur.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçelerle;
1-HMK"nın 46.maddesindeki yazılı koşullar oluşmadığından davanın esastan reddine,
2-Takdiren 700,00.-TL disiplin para cezasının davacıdan tahsiline,
3-Alınması gereken 27,70.-TL maktu karar ve ilam harcının peşin alınan 341,55.TL"nin düşümü ile kalan 313,85.-TL"nin istek halinde davacıya iadesine,
4-Karar tarihinde yürürlükte bulanan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca davalı yararına takdir olunan 3.000,00.-TL maktu avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
5-Yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına,”
dair oybirliği ile verilen 24.03.2015 gün ve 2014/10 E., 2015/16 K. sayılı karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
HUKUK GENEL KURULU KARARI

Davacı tarafın temyiz isteminin süresinde olduğunun anlaşılmasından ve dosyadaki tüm kağıtların okunmasından sonra gereği düşünüldü:
Dava, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 46. maddesine dayalı tazminat istemine ilişkindir.
Davacı 2002 yılından beri avukat olduğunu, açtığı manevi tazminat istemli davada hakim ...’a yönelik olarak hakimin reddi talebinde bulunduğunu, talebini inceleyen merci hakimi ... tarafından yapılan inceleme sonucu usule aykırı olarak verilen iade kararı ile yıllardır avukatlık yaptığı halde somut bir gerekçe gösterilmeden öncelikle akli melekelerinin yerinde olup olmadığının tespiti gerektiği yönünde karar verilerek ayrımcılık yapıldığını; merci hakimi olan ...’nun geçici hakim olarak katıldığı 2011/326 Esas sayılı dosyanın 27.09.2011 tarihli duruşma tutanağına "...yapılan incelemede hakimin reddi hususunda dosyanın mercii hakimliğine gönderildiği, merci hakimliğince davacı ..."un akli melekelerinin yerinde olup olmadığı hususunun belli olmadığı gerekçe gösterilerek dosyanın iade edildiği..." ibarelerini yazdırarak ikinci kez ayrımcılık yaptığını, yine bu dosyanın gerekçeli kararında 2011/57 Esas sayılı dosyada içeriğindeki kesin rapor niteliği olmayan hastane kayıtlarına atıf yapılarak, psikolojik rahatsızlık geçirdiği ve tedavi gördüğü belirtilerek hâkim ... tarafından özel yaşamın gizliliğinin ihlal edildiğini ileri sürerek kişilik haklarına saldırı nedeniyle ilgili hâkimlere rücu edilmek üzere 20.000,00 TL manevi tazminatın davalı ... hazinesinden tahsiline karar verilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı ... vekili cevap dilekçesinde, HMK"nın 46. maddesinde gösterilen sorumluluk nedenlerinin örnek niteliğinde olmayıp, sınırlı ve sayılı durumları ifade ettiğini, ayrıca HMK’nın 48. maddesine göre dayanılan sorumluluk nedenlerinin ve delillerinin açıkça belirtilmesi gerektiği halde, sorumluluğu ispata yarayacak yeterli delil sunulmadığını, bu nedenle dava dilekçesinin reddi gerektiğini, dava konusu iddianın dayanağı bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İhbar olunanlar beyanda bulunmamışlardır.
Özel Dairece yukarıda başlık bölümüne alınan gerekçe ile davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bilgi ve belgelere, daire kararında açıklanan gerektirici nedenlere, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun olduğu tespit edilen Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın onanması gerekir.
SONUÇ: Davacının temyiz itirazlarının reddi ile Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, gerekli temyiz ilam harcı peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440. maddesi uyarınca karar düzeltme yolu açık olmak üzere 22.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.