Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11913 Esas 2022/457 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar tarihi : 10/04/2015
Suç : 2863 sayılı Yasaya muhalefet
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanması ile; 2863 sayılı Kanunun 65/b, TCK’nın 62/1, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 2863 sayılı Kanunun 65/b, TCK’nın 62/1, 52/2. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Osmaniye 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/12/2013 tarihli ve 2013/256 esas, 2013/729 karar sayılı kararının 02/01/2014 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 23/06/2014 tarihinde TCK'nın 179/3, 179/2. maddesinde tanımlanan trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği ve Kadirli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 24/12/2014 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Osmaniye 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/04/2015 tarihli ve 2015/118 Esas, 2015/352 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Katılan vekilinin temyiz dilekçesinin içeriğinden; temyiz talebinin vekalet ücreti ile sınırlı olduğu açıkça anlaşıldığından, temyiz dilekçesinin içeriğine göre, vekalet ücretine ilişkin olarak hasren yapılan incelemede;
Sanığın, I. derece arkeolojik sit alanı olarak tescilli alanda, höyüğün yamacında, izinsiz olarak tarımsal faaliyette bulunmak suretiyle, höyüğün kültürel katmanlarına zarar verdiğinden bahisle açılan eldeki kamu davası kapsamında, mahkemece mahallinde fen, ziraat ve bağımsız arkeolog bilirkişi refakatinde keşif icra edilerek, dava konusu alanın tescilli sit alanı ya da 2863 sayılı Kanunun 6. maddesindeki korunması gerekli kültür varlığı niteliğindeki yerlerden olup olmadığı hususunun tereddütsüz şekilde tespitinden sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeksizin, davanın tarafı konumundaki Müze Müdürlüğü raporu hükme esas alınmak suretiyle yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre;
1-Sanık hakkında tesis edilen mahkumiyet hükmünde, 2863 sayılı Kanunun 5728 sayılı Kanun ile değişik ve Anayasa Mahkemesince iptal edilen 65/b maddesi yerine, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6498 sayılı Kanun ile değişik 65/1-1.cümlesinin dayanak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan kurum lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.