4733 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/14773 Esas 2021/4573 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/14773
Karar No: 2021/4573
Karar Tarihi: 24.03.2021

4733 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/14773 Esas 2021/4573 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir suçlunun 4733 sayılı Yasaya aykırılık suçundan hüküm giymesini ve müsadere edilmesine karar vermiştir. Ancak, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasayla 4733 sayılı Yasanın ilgili maddesi yürürlükten kaldırılmış ve suç, yeni düzenleme ile ilgili kanun maddesi kapsamına alınmıştır. Mahkeme, suçun tayini ve takdiri ile cezaların karşılaştırılması sonrasında uygulama yapılması gerektiği sonucuna varmıştır. Ayrıca, takdiri indirim uygulanırken yanlış bir kanun maddesi kullanıldığı için hüküm bozulmuştur. Suçun müsaderesine karar verilmesi gerektiği belirtilmiş ve gümrük idaresinin davaya katılma hakkı olmadığına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 4733 sayılı Yasa 8/4. maddesi
- 6455 sayılı Yasa
- 5607 sayılı Yasa 3/18. maddesi, 3/5. maddesi, 3/10. maddesi, 3/22. maddesi, 5/2. maddesi ve geçici 12. maddesi,
- 5237 sayılı TCK 7. madde ve 54/4. madde
- 7242 sayılı Yasa 61. maddesi ve 62. maddesi

7. Ceza Dairesi 2018/14773 E. , 2021/4573 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa’nın 3/18.son maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2.maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK"nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3- 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Suç konusu kaçak eşyaların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
5-Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi"nin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.