12. Ceza Dairesi 2019/12486 E. , 2021/6342 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 50/1.a, 52/2-4, 53/6. maddelerine göre mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin kusur tespitine, eksik incelemeye, kararın hatalı olduğundan bozulmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 23:30 sıralarında, sanık sürücünün sevk ve idaresindeki kamyonet ile kazadan yaklaşık 7 dakika sonra yapılan ölçüme göre 0,72 promil alkollü vaziyette meskun mahalde, gece vakti, bölünmüş asfalt kaplama yolda seyir halindeyken, olay mahalli üç yönlü kavşağa geldiğinde, seyrettiği yol ortalarından sağ taraftaki sokak yönüne kontrolsüzce sağa dönüş manevrası yaptığı sırada, arkasından aynı yöne sağ tarafında seyretmekte olan katılan sürücü ..."un sevk ve idaresindeki motosikletin, aracının sağ ön kapı kısmına çarpması sonucu, katılan sürücü ..."un hayati tehlike geçirecek, vücudunda hayat fonksiyonlarını ağır (5.) derecede etkiler nitelikte kemik kırığı oluşacak biçimde, duyularından veya organlarından birinin fonksiyonunun sürekli kaybı niteliğinde yaralandığı, motosiklette yolcu olarak bulunan katılanlar ... ve ..."un ise, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaralandıkları, kazanın meydana gelmesinde sanığın asli kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda; Adli Tıp Kurumunun bilimsel verilere dayanarak oluşturduğu görüşlere ve Dairemizin yerleşmiş uygulamalarına göre, 100 promilden fazla alkol miktarı güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracağından, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğinin kabul edildiği ve olay anında yaklaşık 0,72 promil olduğu anlaşılan sanığın savunmasının aksine, almış olduğu alkolün verdiği etki ile emniyetli bir şekilde araç kullanamayacak olmasına rağmen araç kullandığına dair dosyaya yansıyan ve itibar edilir nitelikte bir delil bulunmadığı gözetilerek, eylemi basit taksir ile işlediğinin kabulü ve sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesi uygulanmaksızın bir hüküm kurulması gerekirken, eylemin bilinçli taksirle işlendiği şeklindeki kabule dayalı olarak sanık hakkında yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenden dolayı 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki isteme uygun olarak BOZULMASINA; 29/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
