Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/10305 Esas 2022/550 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 2.319,03 TL maddi, 2.500,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihi olan 29/03/2015 tarihinden işletilecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Adana 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/196 Esas – 2015/247 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının nitelikli cinsel saldırı suçundan 29.03.2015 – 18.06.2015 tarihleri arasında 81 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 04.09.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 4.500,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden işleyecek faiz talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 2.319,03 TL maddi, 2.500,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan ‘’2.527,79’’ TL yerine, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak bu altında üstünde kalacak şekilde ‘’2.319,03’’ TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı aleyhine eksik maddi tazminata hükmolunması,
2-Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması,
3-Davacının dava dilekçesinde tutuklama tarihinden itibaren faiz talep etmesi karşısında, davacı hakkında hükmedilen maddi ve manevi tazminat miktarına tutuklama tarihi olan “30.03.2015” yerine gözaltı tarihi olan “29.03.2015” tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi,
4-Gerekçeli karar başlığında, ''Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'' olan dava türünün ''haksız gözaltı-tutuklama nedeniyle tazminat'' olarak yazılması ve “13.10.2015” olan dava tarihinin yazılmaması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.